İbrahim Halil Çelik'in yazısı

Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olsun. 

Güzel bir mümin, alim, salih ve fazıl bir zat idi Şeyh Nurettin. Soyadı gibi o, her dem şen ve mutluydu Norşin'de. Divanı asla boş kalmazdı sevenlerinden. Norşin'deki ilim halkası ve maneviyat sofrası hep dolup taşardı Şeyh Nurettin’in. Güleç yüzü gelenleri mutlu ederdi her dem. Yürürken onun endamı görenleri hayran hayran bırakırdı. Huşu ile namaz kılışı görülmeye değer idi. Temizlik abidesiydi Şeyh Nurettin.

Divanda yanında çağa hitap eden eserler ve eskimez klasiklerle haşir neşir olurdu. Bölgenin Alim molları ve dışarıdan gelen ilim erbabını dinlemeyi de severdi. İlmi münakaşalara da  bayılırdı Şeyh Nurettin. Bir seyehatimizde Molla Ahmed Comani'yle divanında; uzun uzun bu münakaşalı sohbetlerine zevkle şahit olmuştum. Ben de boş durmaz ilim ocağına ara sıra odun atardım ki, ilim ateşi daha da harlansın diye. Her ikisi de benim bu yaptığıma ses çıkarmazlardı. Bilirlerdi ki, münakaşaya en çok sevinen ben idim. O ilim ateşinin ışığı içimizi ısıtır, önümüzü aydınlatırdı. 

Bunlar bugün mazi oldu birden. Norşin Belediye Başkanı Şeyh Hüseyin haşin ve sert, abisi şeyh Nurettin ise, tam tersi halim ve salim idi. Öğrenmeye meraklı ve çağdaş ilimlere önem veren bir alim, salih ve fazıl zat idi şeyh Nurettin.

Norşin'de medresesini, üniversite öğretim ve eğitimiyle meczedip iyi bir metodolojiyle eğitim yapan bir medrese yapacaktı. Nizamiye Medresesi gibi. Medresenin yapımı devam ederken birkaç kez gitmiştim Bitlis’e, Norşin'e. Oğlu Doktor Abdulhaluk bu konularda çok teşvikkar  bir eylem içinde idi o dem.

Her uğradığımızda büyük bir heyecanla bu konuyu birlikte mütalaa ederdik. İleri yaşının onu hiç etkilemediğini görürdünüz bu konuyu konuşunca. Daima bir delikanlı edasındaydı rahmetli. Güzel giyimi, temiz sarığı ve beyaz yüzünü süsleyen bembeyaz sakalı; size güven ve huzur verirdi. Misafirlerine hürmeti insanı utandıracak naziklikteydi. Camii ve medresesi tam bir külliyeyi oluşturuyordu dağın eteğinde. Dağa sırtını veren bir ilim yuvası idi bu camii ve medrese.

Bediüzzaman Said Nursi Üstadın ders gördüğü hücrenin üstünde idi divanı. Üstadın ders gördüğü o hücreyi büyük bir ihtimamla koruyorlardı teberrüken. Şarkın yiğit insanı Said Kürdi'nin ateşin zekasını taşıyan bu coğrafyanın evlatlarına yeniden bir ilim meşalesi tutuşturacaktı bu medreseyle rahmetli Şeyh Nurettin.

İlim aşıkıyla Anadolu’nun her ilinden gelen öğrencilerin akınına uğrayan Ohin, Tillo ve Norşin medreseleri asrın maddi ve manevi ilimlerini serecekti bu talebelerin önüne. Dünü bugüne bağlayan ilmin çemberinden geçeceklerdi bu öğrenciler. İlim ve irfan öğrenip ışık saçacaklardı geldikleri illerine.

En son kardeşi rahmetli Şeyh Hüseyin Mutlu'nun vefatında birlikte olmuştuk Şeyh Nurettin ile. Şeyh Hüseyin rahmetlinin cenazesine Ankara’dan Muş’a, oradan da Norşin'e, Nedim İlci ve Ahmet İnal ile gitmiş idik.

O gün sanki bir mahşer yeri idi Norşin. Her yerden sevenler akın etmişlerdi. Bugün ne kadar acı ki biz bile gidemiyoruz fazıl, salih ve kerem sahibi rahmetli dostumuzun cenazesine.

Alimin ölümü alemin ölümü gibidir. Şarkta bir ilim yıldızı daha kaydı yeryüzünden. Büyük bir kanaat önderi ayrıldı aramızdan gitti ebedi aleme. Bölge için büyük kayıptır şeyh Nurettin’in ölümü. Yeri zor doldurulur bir gönül insanı, barışın güvercini, salih zat, ilim ve irfan sahibi  Şeyh Nurettin’in ebedi aleme göçü giran geldi bu fakire.

Başta kederli ailesine, ilim erbabına, öğrencilerine, gönüldaşlarına ve tüm sevenlerine Yüce Allah’tan sabırlar diliyorum.

İnna lilahi ve inna ileyhi raciün.