Cuma günü tut elinden, Torunla git Camiye,
Camiyi sevdir Ona, dönerken al hediye. 
Selâm ver gider iken, dönerken de selâm ver,
Selâmı öğret Ona, hep birlikte yayıver. 
Kızıp bağırmayasın, Camide çocuklara,
Sev, Başlarını okşa, sen şeker ver Onlara.
Yerleşsin benliklere, Camilerin kokusu,
Ordan ilham alana, kuramaz kimse pusu. 
Sevgi gören hürmet eder, âsî olmaz Atasına,
Hayırlı Evlat olur, Ana ve Babasına. 
Zarar gelmez Vatana, Atasını bilenden,
Zarar gelmez Sevgiyi, Tâ yürekten sevenden. 
Camilerde Dost bulur, Hakîki yoldaş olur,
Uğruna Can verecek, Candan bir Gardaş olur. 
Camiler ve Mescidler, Cem etsin benlikleri,
Oraya gidip-gelen, bulsun Güzellikleri. 
Allah'ını bilenden zarar gelmez Vatana,
Sen itibar eyleme, benliğini satana. 
Şahsa değil bağlılık, sadece Hakîkate,
Allah'tan bağı kesen, düşer büyük hasarete. 
Alıştır Cuma ile, Beş Vakte boyun eğsin,
Güzelce örnek ol ki; yaptıklarına değsin. 
Haydi Dedem vazifen; Torun ve Babasına,
Sonradan düşmeyesin, onların tasasına. 
Sen Çocukların düzelt, Onlar da Dostlarını,
Dünyamız Cennet olsun, açalım Bahtlarını. 
Haydi Dedem sen önde, arkanda Torunların,
Camide Cem olarak, yok olsun Sorunların. 

Eyüp Otman

***

Cuma Namazı

Cuma; cem olmak, toplanmak mânalarına gelir.
Cuma günü, Müslümanlar için çok önemli bir gündür. Bu günde Müslümanlar camide toplanıp birlikte Cuma namazını kılarlar. Topluca yapılan bu ibâdet, o günü bayram günü değerine yükseltir.
Bu sebeble Cuma gününe Seyyidü'l-eyyam, yani, günlerin itibarlısı,efendisi de denir.
Bütün hayırlı işlerin Cuma günü meydana geldiği; tarih boyunca pek çok kudsî hâdiselerin hep Cuma günü zuhûr ettiği rivâyet edilir.
Hadîs-i şerîf'te şöyle buyrulur:
"Üzerine güneşin doğduğu en hayırlı gün, Cuma günüdür. Âdem (as) o günde yaratılmış, o gün Cennete konmuş, o gün Cennetten çıkarılmıştır. Kıyâmet de ancak Cuma günü kopar..."
Çoklarının zannettiği gibi Cuma günü, iş yapmak, hayırlı ve faydalı mevzularla meşgul olmak haram değildir. İş yapma yasağı, sadece namaz kılma vaktine mahsustur. Namaz dışında çalışmak, alış-verişte bulunmak mübahtır. Zaten âyette de, namazdan sonra yeryüzüne rızık aramak üzere dağılınız, emredilmektedir.