“Ebedî hayat hazinesini gösteren Kur'an-ı Hakîm'in nuru olan Risale-i Nur, elbette bir zaman dünyayı çınlatan nurlu sesini yükseltecektir.” (Asa-yı Musa – 250)

Bu zaman bunun ispatıdır. Ve istikbalde dahi devam edecek olan bir musikiyle; Risale-i Nuru okuyan sesler adedince, vücud bulması muktedirdir. Nasıl mı? Elbette ittifak eden mevcud sesler adedince...

“Cenabı Hak hakîmdir.”

Bu cümle Risale-i Nurun lambalarından biridir. Hikmetle iş gördüğü hadiseleri ancak bu cümlenin ittifakı ile müşahede edebiliriz. Daha açık bir izahla; yaşadığın hadiselerin hikmetini görmek istersen, sesini bu cümleyle tekrarla çıkar. Sesine yaptığın talim, kalbin ve aklına nur verecektir. Risale-i Nur’da şu satırlarla bu kaideyi pekiştirebiliriz:

“Evet irade-i cüz‘iyenin taallukuyla irade-i külliyenin taalluku bir şeyde içtima ettikleri zaman, o şeyin vücudu vâcib olur ve derhal vücuda gelir.” (İşarat-ül İ'caz–73)

İnsanın o çok küçük cüz-i ihtiyarı ile oluşan tercihleri; kainatta ses ile kendini gösterir. Ses kişinin kimliği gibi... Bu kimliğin hakikat-i İslamiyeyi göstermesi ancak Rabbinin kelamı ile ittifak etmesidir. Yani bize verilen ses nimeti Kur'an için halk edilmiştir. Sesine yüklediğin her harfin kelimeye dönüşümü ayetleri işaret ettiği cihetle; lamba vazifesine vasıl olur. Şu an zulme uğrayan kardeşlerimizin halleri, sesleri kainatın her yerine yayılmakta olduğu üzere ”Kur’an kainatı okuyor“ lambasına ittifak eden tüm Müslümanların cüz-i ihtiyarları ile oluşan kulluk vazifeleriyle, onlara yardım elini uzattırıyor.

Herşeyin iç yüzü şeffaftır. Üstadım ne güzel izah etmiş: ”Çirkin görünen şeyin yaratılışı, çirkin değildir, güzeldir. Çirkinlerin yaradılışı, mehasini ikmal içindir.“ Evet zalimane görünen her hadisenin iç yüzü yani melekut yönü güzeldir; zahirde çirkin görünse bile...

Gelelim sese, çok muazzam bir hakikat...

Evet ses; hak edilenin vakit be vakit verilmesinin kaydıdır. Kainatın sesinden, esmaları işitebilmek bir nevi sesin o ince alfabesini çözebilmektir. Üstadımın, kedinin miyavlarını Ya Rahim Ya Rahim diye işitmesi ve aynı zamanda talebelerinide o sese dikkatlerini verdirerek onlar dahi işitmesi sesin okunabilir olduğunu isbat eder. Ağacın, yağmurun, şimşeğin, denizin sesleri... Kur‘an ayetlerini okuyor. Bu sebeple sen dahi sesine verdiğin o kelamı kainatın her kapısını açar bir anahtar gibi kullanabilirsin. Ene bir bilmecedir der Risale-i Nur. “Ene açılsa kainat dahi açılır.” Bedenimizdeki hücrelerin dahi sesi olduğunu düşünürsek her birinin haceti ile oluşacak külli bir ses ya hayra kabiliyeti olacak ya da hayra kabiliyeti olmayan nefs-i kafir olacak ki bu hiç bir sesi işitmeyen mühürlü bir kalbi ifade eder.

İşlerinde abesiyet, israf yoktur. Bu sebeple; hadiseleri alemimizde Cenab-ı Hakkın Hakîm olduğunu hatırlayarak sese nakşedilecek kelimeler ile karşılamalıyız. Yoksa aksi takdirde şekavetler zuhur edecektir. Misal verirsek; musibet karşısında Rabbine iltica edenin; sesi kelimede yüklenir. “Olandan daha güzeli yoktur der, şükür eder. Bu söz dahi kainatın ses dalgalarında vardır ve birbirine ittifak edince vücuda gelir. Vücud ittifak ister. Geri çevrilmeyen duaların sırrı olsa gerek. “Zaten tevhid de öyle ister.” (İşaratü'l İcaz)

Hac vazifesinde; milyonlarca sesin ittifak etmesi ve tavaf hareketi ile milyonlar sesin kaydedilmesi tevhide en büyük delildir.

İşte Risale-i Nur lisanı ile terkedilmiş kelamları sesimize terbiye ile öğretiliyor. Devamlı Risale-i Nur okuyan kişilerin sesine İnşallah gibi kudsi birleşimler nakşediliyor. Harflerin muazzam nakşı. Ancak Hakîm biri tarafından, sesler bu harflerle boyanır. Birbirimize yardım, seslerdeki ittifak ile oluşur.

“Kur'an öyle bir Peygamber sesidir ki, onu bütün dünya dinleyebilir.” (İşarat-ül İ'caz–218)

Madem böyledir, biz de o güzelin sesi ile sesimizi güzelleştirip Müslüman kardeşlerimize yardım edelim. Ne kadar kainata o ses yayılırsa ittifakın kuvveti zuhur eder.