Yaz ayında kimi denizde kimi dağda kimi başka şehirde; sıla yolunda, istirahat halinde, sıhhat peşinde!

İnsan halleri niye olmasın? Halden hale değişim ve akış; güzel görene zihne de kalbe de iyi gelir. Sanalda mıhlanıp kalmaktan iyi değil midir?

Vatanım denir, doğduğum yer denir, çocukluğumun geçtiği yer denir gidilir memlekete; enerji toplanılır, sıhhat devşirilir, afiyet toplanır!

Şehir, ülke, dünya vatan sıralaması! Ya dünyanın vatanı neresi, hangi memleketten?

Ay dervişi, yaren gezegenler, güneş üstadı ile akar gider uzayın boşluğunda; bir geçtiği yerden bir daha geçmez, dur durak dinlenme bilmez, ne acelesi vardır ne de ağırdan alır, kararında devam eder yoluna.

Üzerinde ağır bir misafir vardır zira. Durağı yoktur ama yolcular tazelenir durur içinde; gece ve gündüz pencerelerinde seyir halindedir yolcuları.

Kendinin vatanı yoktur, bir mekan edinmemiştir boşlukta; boşluk memleketidir, kararsızlığı kararıdır!

Küçük misafiri ne büyük laflar eder; bu benim der, kimseye vermem der, fesatlar çıkarır, fitneler üretir, dengeyi bozar, adaleti boğar!

Cirmi kadar konuşmaz fıtrata kafa tutar; her defasında ağır cezalar görür yine uslanmaz!

Kalp gibi sultan, akıl gibi veziri varken, çoğu zaman kullanmaz; hevanın esaretinde savrulur durur!

Baba diyarını hatırına getirmez; hep burada yaşayacağım zannına kapılır; koca koca evler yapar, büyük büyük arabalara biner.

Beşer işte!

İşi büyük, sorumluluğu ağırdır gerçekte! Gökler ötesinden gelen ruhu beden kafese misafirdir, vazife tamamlanınca asıl yurda dönecektir yine.

İnsan işte!

İki kanatlı. Kanatlarını iyi kullanırsa dünya gemisinde rahat yaşar, asıl memleketine kolay gider.

Dünya kaç yıldır yoldadır, -yıl kelimesi bile zor ölçer yolculuğunu- ne kadar sonra yolculuğu bitecek meçhulümüz. Bilinen o ki dünyalı değiliz ama dünyada yaşıyoruz, sanal bir memleketteyiz; bütün seyahatlerin sonu bunu düşündürüyor vesselam.