Dünyanın en fakir ülkesi Sierra Leone

Bir önceki makalemizde fakirlik ve açlık çeken ülkelerin başında Müslüman ülkelerin geldiğini belirterek bu ülkelerin sefil kalmalarının dinden mi yoksa batı dünyasının sömürmesinden mi kaynaklandığı sorusu üzerinde durmuştuk.

Bu iddiamızı daha da detaylı bir şekilde açmak, Batının bu ülkeleri nasıl sömürdüklerini ispatlamak için internet ortamında gezinmeye devam ediyoruz. Bu yazımızda iliklerine kadar sömürülen Sierra Leon’u ele alacağız.

”Sierra Leone; nüfusun fazlası Müslüman ve yaklaşık altı milyon nüfusa sahip bir Afrika ülkesi. Uzun yıllar İngiliz sömürüsü altında ezilmiş. Önemli miktarda altın ve elmas madeni yataklarına sahip. Ancak Sierra Leone bu kadar zenginliğe rağmen, fakirlik içinde yüzüyor. Çünkü ülkenin zenginlikleri “Batı” tarafından yıllarca sömürülmüş ve hala sömürülmekte.”

”BM kayıtlarına göre dünyanın en fakir ülkelerinden biri ve ortalama yaşam süresi 40 yıl. 2002 yılında ülkede yaşanan iç savaş binlerce insanın sakat kalmasına yol açmış. Ülke nüfusunun yaklaşık yarısı Müslüman ve oldukça zor şartlar altında dinlerini yaşamaya çalışıyorlar. Öyle ki gündüz tarlada çalışan çocuklar, gece bir ateşin etrafında Kur'an-ı Kerim öğrenmeye çalışıyorlar. Zira elektrik günde bir saatliğine veriliyor ve her yerde elektrik tesisatı da bulunmuyor.”

”Sierra Leone'de Batının verdiği rakamlara göre –ki, bu rakamların doğruluk oranları şüpheli- Müslümanlar yüzde 50'nin üzerinde ve maliki mezhebine bağlılar.”

”Afrika bize fakir bir kıta olarak gösteriliyor ama aslında Afrika fakir
bırakılmış bir yer, yoksa kaynak açısından çok zengin. Ve Sierra Leone BM kaynaklarına göre dünyanın yaşam standartları en düşük, en fakir ülkesi. Sonra Nijer, Çad ve Burkina Faso geliyor.

Sierra Leone dünyanın en kıymetli elmas madenlerine sahip, altın ve titanyum da orada. Hepsi yüksek teknolojide kullanılan ya da çok para eden madenler.

Yine BM kaynaklarına göre Sierra Leone de ortalama yaşam süresi 40 yıl. İnsanlar ancak günde bir öğün yiyebiliyorlar, o da bulamaca dönüşmüş bir çorba. Temiz suya hasretler. Geçen yıl oraya giden bir arkadaşımdan bizatihi dinlediğim bir tespit bu. BM verilerine göre her 3 çocuktan biri 5 yaşına gelmeden yetersiz beslenmeden dolayı ölüyor.”

Nüfusu altı milyon olan bir ülkede 100 ile 200 bin arasında insan ölüyor ve on binlerce de sakat var. Nasıl sakatlık bunlar; mesela bazı dergilerde Afrikalı çocuk askerlerin fotoğraflarını görürüz. Bu fotoğrafların çoğunluğu Sierra Leone ve Liberya'da çekilmiş.

Sierra Leone 1961'te bağımsızlığını kazandı. Şeklen bağımsızmış gibi bir görüntü içindeler; gerçi şu an bir şeyler yapmanın çabası içindeler bunu da unutmayalım.

Şayet Batılılar o pis ellerini içlerinden, midelerinden çekseler ekonomik olarak kendini toparlama potansiyeline fazlasıyla sahiptirler. Ama bugün alt yapı yok, halk temel ihtiyaçlarını bile karşılamaktan uzak durumda.

Sierra Leone için elmas zengini bir ülke demiştik. Tabi ki,elmas tarlalarına konabilmek için ortada bir savaşın olması gerekiyor. Bugün bu ülke savaşla boğuşurken elmas tarlalarına da batılılar çoktan kazıklarını çakmış durumdadırlar. Elmasların nasıl çıkartıldığı Amerikan filmlerinden görmek mümkün. O tarlalarda çalışmanın ne olduğu ise, cehennemin öteki yüzü. Elmas ararken, nehirden çıkartılan sulu toprağı elekten geçirirken, en küçük bir harekette beyinlere sıkılan kurşunlar. Karın tokluğu bile değil, kırbaç ve dipçikle çalıştırılan elmas köleleri.

İşte hikâyemiz bu; batının içini, ciğerlerini sömürdüğü dünyanın en zengin elmas ülkesi, dünyada en geri kalmış durumda. En yoksul, açlık sınırının en altında, her türlü bulaşıcı ve öldürücü hastalıkla iç içe.

Batı ve yardakçıları için ise, hayat cennetten farksız. Bir elleri yağda, öteki balda. Onlar çok karlı bir Alışveriş yapmakla meşguldürler. Elmaslar Batı'ya gidiyor, karşılığında bir miktar para, biraz da modern silahlar, toplar ve tüfekler veriliyor ki birbirlerini habire kırsınlar, kin ve düşmanlık hep hâkim olsun, aralarında bir kardeşlik oluşmasın, ittifak ve ittihat kurup uyanamasınlar. Kardeşin kardeşi kırdığı bu insanlık trajedisini bile bile, oraya silah satmakla aşikar veya gizli yarışıyor bugünkü medeni batı !

Kanlı elmaslara gelince, onlar sömürmekten göbekleri şişmiş insanların   ülkelerinin en pahalı ve gözde kuyumcularının vitrinlerinde. Gerdanlıklar, yüzükler, küpelere dönüşmektedirler...

Uluslararası Af Örgütünün (UAÖ)  Sevgililer Günü´nde yaptığı açıklamada, "Birçok insan sevdiklerine elmas/pırlanta hediye ediyor ama hala bu elmasların nereden geldiğini ve bunları alarak insan hakları ihlallerine yardım edip etmediklerini bilmiyor." dedi.

Batı tarafından sömürülen bu ülkelerdeki elmas satışından elde edilen gelir, korkunç insan hakları ihlallerine yol açan iç savaşları finanse etmektedir. "Bu ülkelerdeki insanlar için elmaslar aşkı değil savaşı, mutsuzluğu ve yoksulluğu simgelemektedir."

Çoğu zaman en kötü şartlarda elmas ve altın arayan bu zengin ülkenin fakir insanları, ellerini ve kollarını kaybettikleri ağır şartlarda ancak karın tokluğuna iş bulabiliyor.

Fakir insanların kanlarıyla çıkardıkları bu elmaslar ülkelerine refah değil kan ve gözyaşına sebep olmuştur.

Bilhassa Afrika’nın geri ve fakir kalmasına, açlıktan, hastalıklardan, savaşlardan kırılmasına doymak bilmez hırsıyla sebep olurken diğer taraftan; Roma ve Yunan felsefesiyle beşerin “saadet ve huzur” reçetesini elinde tuttuğunu iddia etmektedir.

Ey sağ eliyle hastalıklı ve dalaletli bir felsefeyi ve sol eliyle sefih ve muzır bir medeniyeti tutup insanlığa saadet, huzur ve refahı dava eden Avrupa ! senin bu iki elin kırılsın ve şu iki pis hediyen senin başını yesin ve yiyecektir inşaallah. İlahi adaletin er geç bunun hesabını soracağına olan inancımız tamdır. İşte hesabın sorulduğu günlerin arifesindeyiz. Bunun da belirtilerini yavaş yavaş görmeye başladık.