Urfa’daki Mevlid’de görmüştüm ilkin, O’nu.
Kırk yaşındaydı henüz; yıl: Altmışların sonu.

Oldukça sık gelirdi o zamanlar Batman’a;
Gayûr ve cevvâl hâli şevk verirdi insana.

Mütevâzı’, şefkatli; sevgi doluydu kalbi.
Maddî kaygısı yoktu; tavrı, edâsı hasbî…

Sevmezdi şahsına hürmet, ta’zîm etmeyi;
Risâle’ler dururken nefsini yüceltmeyi.

Nûr’lara hep baktırır, çevirir dikkatleri;
Hayâtının gàyesi, bu Kur’ân hakîkatleri.

İman hizmetlerinde hassas, titiz, celâlli;
Hizmet söz konusuyken olmazdı lâubâlî…

Risâle-i Nûr’ları bilmekteydi ezbere;
“Fenâ-fi’l- Üstâd”lığı sezilirdi çok kere.

Üstâd’dan bahsederken âşikâr heyecânı;
Muhabbetten, hasretten uçacak sanki canı.

Cemâate aksedip sarardı aşkı, zevki;
Okurken başkalaşır, cisimleşirdi şevki.

Bir kasîde yazmıştım o yıllarda Batman’a.
Latîf bir vak’a olsa, anlatır idi bana.

Batman’da ve Siirt’te hayli sık görüşmüştük;
Şu “Bal” serüvenini anlatmış, gülüşmüştük.

Bunu nazma dökerek arz etmiştim Kendine;
Her görüşte dinlemek isterdi benden yine.

Nezîhâne nükteyi, latîfeyi severdi;
“Şehr-i Batman, Pervârî şi’rini oku! ” Derdi.

Azîz hâtırâsını hürmetle yâd edelim;
Fâtiha’lar yollayıp rûhu şâd edelim.

Evvelce de burada birini arz eyledim;
“Ebced”le iki târîh nazmı daha söyledim:

I
Kur’ânı yüceltmek, bir tek maksadı, eflâke;
Âh! Mustafa Sungur Ağ’bey, düşdü bugün hâke…
Hicrî yılı bul, dikkat et, son söze bir “CİM” koy:
Rabbim O’na der, inşâallâh: “FEGAFERNÂKE!” (Hicrî 1434)

Hesâbı ve Lügatçe:

“FEGAFERNÂKE”: Artık seni bağışladık.

Arûzun [Mef’ûlü / mefâîlün / mef’ûlü / mefâîlün] vezninde olan bu ta’miyeli târîh nazmında 4.  mısrâ’daki  “FEGAFERNÂKE” kelimesinin Osmanlıca yazılışında harflerin ebced değerleri toplamı 1431 eder. “CİM”  harfinin ebced değeri 3’tür. 3. mısrâdaki “koy” ibâresi, bulunan iki rakamın toplanacağına işâret etmektedir.

II
Şevk, şefkat ve muhabbet ile birlikte celâl;
Hem tevâzu’ ve mehâbet gibi memdûh nice hâl…
Geldi “ŞEMSΔ, dedi Rahmân’a kavuşmuş “AĞABEY”. (Hicrî 1434)
Olacak Mustafa Sungur, nice ensâle misâl…

Hesâbı:

Arûzun  ([Fâilâtün] / feilâtün / feilâtün / feilâtün / feilün [feûl]) vezninde olan bu ta’miyeli târîh nazmında 3.  mısrâ’daki  “AĞABEY” kelimesinin Osmanlıca yazılışında harflerin ebced değerleri toplamı 1024 eder. “ŞEMSΔ kelimesinin ebced değeri 410’dur. 3. mısrâdaki “geldi” ibâresi, bulunan iki rakamın toplanacağına işâret etmektedir.