Kim seni nereden nereye sürse de sen kendini sürgün etme kendinden

Sen gurbete çıkma kendinden

Ruhunu, kalbini, vicdanını bırakma hiç

Muvakkaten nefsine uyup ruhunu yaralamış olsan da

Kalbin nefsinin gölgesinde can da çekişmiş olsa

Kendini kalbinden kalbini de kendinden sürme

Kendini aklından aklını da kendinden uzağa atma

Kendini vicdanından vicdanını da kendinden ırak etme sakın

Kim seni ne vesile ile ve nereye sürerse sürsün sen sürme kendini kendinden

Sen yabancılaşma kendine

Sen yâd ellere atma kendini

Kendinin farkında olmaktan hiç vazgeçme

Kendini fark etmezsen teyakkuzda kalamazsın

Kendinle olmazsan nereye gittiğini fark edemezsin

Tutmazsan kendi elinden

Sonra nerede bulacaksın kendini

Sahip çıkmazsan kendine kimden soracaksın hâlini

Bilmezsen kendini

Yönünü nasıl bulacaksın?

Kendini bilmezsen sen

Seni olmadığın biri olarak kabul ettirirler de sana fark bile etmezsin

Kendin zannettiğin biriyle yasamak zordur dostum!