Selahattin Dönmez'in yazısı

Yemek yeme kontrolünün kaybedilmesiyle kısa sürede aşırı besin tüketmek ‘tıkınırcasına yeme sendromu’nun ilk belirtisi. Haftada 2 gün iştah patlaması yaşıyorsanız uzmana görünmelisiniz

Tıkınırcasına yeme sendromu (Binge Eating Syndrome) bulimia nervozaya benzerliği ile dikkat çeker. Yemek yeme kontrolünün kaybedilmesiyle, aşırı miktarda besinin kısa bir sürede alınmasıyla karakterizedir. Bu sendromu bulimia nervozadan ayıran tek özellik ise; kendini kusturma, laksatif, diüretik ve lavman kullanımının olmaması, aşırı egzersiz davranışının görülmemesi gibi arınma eylemlerinin olmamasıdır. Bireyler genellikle 2 saat gibi kısa bir zaman periyodunda aşırı miktarda yemek yerler. Tıkınma nöbeti süresince aşırı yemenin kontrolünü kaybederler ve kendilerini durduramayacakları hissine kapılırlar. Genellikle tıkınırcasına yeme nöbeti stres ile ilişkilidir. Bireyler besinleri öfke, mutsuzluk ve yetersizlikle baş etmek amacıyla kullanırlar. Tıkınırcasına yeme eylemlerinin altı ay süresince en  az haftada 2 kez olması bireylerde, tıkınırcasına yeme sendromu teşhisi için gereklidir. Tıkınırcasına yeme sendromu olan bireyler; yüksek kan basıncı, yüksek kolestrol seviyesi, kalp-damar hastalıkları, diyabet ve safra kesesi hastalıkları açısından risk altındadırlar. Tıkınırcasına yeme sendromu olan hastaların yeme bozukluğu endişeleri değil, ağırlık kontrolü endişeleri vardır.

Ağırlık yönetimi ve programlarına katılan şişman bireylerde yapılan araştırmalarda, tıkınırcasına yeme sendromunun şişmanlarda yüzde 30.

AĞIRLIK YÖNETİMİ

Tıkınırcasına yeme sendromlu şişman bireyler, tıkınırcasına yeme sendromlu olmayan şişman bireylere göre daha düşük benlik saygısı ve daha fazla depresif belirtilere sahiptirler. Aynı zamanda tıkınırcasına yeme sendromlu şişman bireylerde özellikle kişilik bozuklukları ve duygusal bozukluklar gibi komorbid psikiyatrik hastalıklara da rastlanılmaktadır. Bu sendromun görüldüğü şişman bireylerde, diyetsel kontrol kayıplarınında daha çok olduğu bildirilmektedir.

Açlık ve toklukla ilişkili içsel duygunun alınmasında zorlanma, zayıflık ve beden şekli ile ilgili kaygılar taşıyan bu bireyler, başkalarının tepkilerine karşı negatif etkilenme eğilimindedirler. Genellikle sendromu olan şişman bireyler, olmayanlara göre daha erken yaşlarda şişmanlamaya, diyet yapmaya başlamışlar ve ağırlık kaybı ile ilgili daha fazla zaman harcamışlardır.

Araştırmalar sendromu olan şişmanların, olmayanlara göre daha fazla enerji aldıklarını göstermiştir.

Star