Üç kişi bir araya gelince ne olur? 

Bunun sünnet çerçevesinde Kurâni düsturlar muvacehesinde esasları bellidir. İşlerini istişare ile hakkı arayarak yaparlar, bir seyahate çıksalar içlerinden birini imam tayin ederler ila ahir.  

Peki uygulamada bizim memleketimizde üç kişi bir araya gelince ne oluyor??? 

Evet bu hakikaten bir problem alanı. Bizde üç kişi bir araya gelince aralarından müstebid hâkim karakterli olan hemen kendini zorunlu başkan ilan ediyor (açık veya örtülü). Fıtraten tâbi olmaya meyilli olan, kendini zayıf ve karar almakta yetkin görmeyenler (ister patolojik olsun ister tevazu eksenli) ise tâbi oluyorlar.

Tâbi olanlar genellikle kendilerini “sorgulayacak aklı bulunmayanlar” kategorisine attıklarından veya cebren bu konumda tutulduklarından tabiri caiz ise gıklarını çıkarmadan kendilerine verilen vazifeleri ifa edip işleyişi sorgulamaksızın itaat ediyorlar.  

Allah’ın ipine hep beraber sarılın emrine muhalefetten gelen bir perişan ve garip ve hatta mü’min iken âlem-i İslamın aleyhinde bulunmak gibi garip ve telafisi güç bir hâle düşüyorlar sonra… 

Bu yapılanmada Allah’ın ipine sımsıkı yapışmış bir tek fert ve sair fertler de o şahsa sımsıkı yapışmış bulunuyor. Hemen illa da bu şu grup demenize gerek yok zira bizim memlekette bir araya gelmeklerin ekserisi (az veya çok) bu tarzda.  

Efendimiz Aleyhissalatü Vesselam’ın ashabı ile olan tatbikâtı ve Bediüzzaman’ın saff-ı evveller ile tatbikâtı üzerinde çok ama çok ama çok çalışmaya muhtacız.  

Her biri âkıl, her biri kendi uzmanlığında inisiyatif sahibi, muvazeneli, muhakemeli, hissiyatın taşkınlıklarına kapılmayacak kadar olgun fertler bir araya gelseler ve hakiki istişareler yapsalar… 
Siyaset şarabının ve çağın sair sarhoş edicilerinin tesirinden âzade kaç fert bulunabilir bilmiyorum… 

Aidiyet ve mensubiyeti kimlik ve kişiliğinin, kalb ve aklının önüne geçmemiş kaç fert bulabiliriz? 
Servet ve şehvet canavarının midesinde olmayan, hubb-u cah’ı esas tutmayan kaç fert bulunabilir? 

Kıyamet henüz kopmadığına göre böyle fertler vardır. Baskın ve çoğunlukta olmadıklarından ve tantanalı iş görmediklerinden, kainat için en görünür yerde olmakla beraber bizim için “kenarda köşede tek tük kalmışlar” gibidir belki.  

İnşallah çok hükmündeki bu kıymetli azlar sebat ve gayret ve himmetlerinde daim olurlar da biz avam tabakası da düzlüğe çıkarız…