Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak (c.c), Mü'minun Sûresi 81-90. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:

81-Hayır! (Onlar da) öncekilerin dediği gibi dediler.

82-Dediler ki: “Öldüğümüz ve bir toprak ve bir kemik yığını hâline geldiğimiz zaman mı, gerçekten biz mi yeniden diriltilecek kimseler olacakmışız?”

83-“Yemîn olsun ki biz de, daha önce atalarımız da böyle tehdîd edilmiştik; bu (Kur’ân) evvelkilerin masallarından başka bir şey değildir.”

84-(Ey Resûlüm!) De ki: “Eğer biliyorsanız (söyleyin bakalım), bu yer ve içinde bulunanlar kimindir?”

85-“Allah’ındır!” diyeceklerdir. De ki: “Hiç ibret almıyor musunuz?”

86-De ki: “Yedi göğün Rabbi ve büyük arşın Rabbi kimdir?”

87-(O müşrikler yine:) “(Bunlar) Allah’ındır!” diyecekler. De ki: “O hâlde (Allah’ın azâbından) sakınmıyor musunuz?”

88-De ki: “Eğer biliyorsanız (söyleyin bakalım), herşeyin melekûtu (içyüzü ve idâresi) elinde olan ve kendisi himâye eden, fakat ona karşı (kimsenin) himâye olunması (mümkün) olmayan kimdir?”

89-“(Bunlar hep) Allah’a âiddir!” diyecekler. (*) De ki: “Öyleyse (asıl siz) nasıl büyüleniyorsunuz (ki Kur’ân’a sihirdir diyorsunuz)?”

90-Hayır! (Biz) onlara hakkı getirdik; fakat şübhesiz ki onlar, gerçekten yalancıdırlar!

(*)“(Kur’ân-ı Hakîm) umûmun nazarına en zâhir bürhanları (en açık delilleri) daha ziyâde zikreder. (...) Pek çok âyâtla (âyetlerle) Kur’ân-ı Hakîm, hılkat-i arz ve semâvâtı (yer ve göklerin yaratılmasını) vahdâniyete (Allah’ın birliğine) bedâhet derecesinde (apaçık bir şekilde) bir bürhan gösteriyor ki: İster istemez, zişuûr (şuurlu) olan her adam, hılkat-i arz ve semâvâtta bizzarûre (ister istemez) Hâlik-ı zü’l-Celâl’ini (celâl sâhibi yaratıcısını) tasdîk etmeye mecburdur.” (Sözler, 32. Söz, 273)