Türkiye, demokratik hayatın bir gereği ve sembolü olan çok önemli bir seçimi geride bıraktı. Bu seçimi önemli kılan çok sayıda faktörden bahsedebiliriz. Son 4-5 yıldır çetelerle ve derin yapılanmalarla çok ciddi ve hayati bir mücadele veriliyor. Bu mücadele bütün şiddeti ile devam ediyor. Dehşetli komiteler, elbette kolayca pes edecek değiller.

Devletin bütün kurum ve kuruluşlarını bir ahtapotun kolları gibi saran bu dehşeti komiteler, kendilerini fark eden ve deşifre etmeye bile cesaret edemeyen iktidarları hiç acımadan ihtilallerle, muhtıralarla ve tehditlerle defalarca devirdiler. Fakat artık Türkiye’nin şartları buna müsait değil. Kolları ve kanatları büyük ölçüde budandı. Tam derinlere inildi mi bilemiyorum. Fakat bundan sonra artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.

Bence seçimlerin verdiği en önemli mesajlardan bir tanesi de bu mücadeleden duyulan memnuniyet ve verilen destek olarak algılanmalıdır. Çünkü iki dönem iktidarda olan ve yıprandığı düşünülen bir partinin güçlenerek, oylarını artırarak çıkmasını, sadece ekonomik gelişmeler ile izah etmek yeterli değildir.

İnsanımız sosyal ve siyasal olaylarla artık eskisinden çok daha fazla ilgileniyor. Refah seviyesi arttıkça sosyal hayat ve siyasi kaygılar, insanların daha fazla dikkatini çekmeye başlıyor. İstikrar ile girilen yoldan geri dönmek ve her şeyi sil baştan yaşamak istemiyorlar.

İktidar, halktaki bu beklentileri karşılamak için karalı adımlar atmaya devam etmelidir. Netice almayan politikaların ve sonu belli olmayan vaatlerin halk nezdinde kabul görmediği bir kez daha tescil edilmiştir. Millet hayallerin peşine düşmemiş, yaşadığı gerçeklerle yetinmesini bilmiştir.

Şimdi yepyeni bir dönemin eşiğindeyiz. Ustalık sadece lafla olmaz. Yeni ve tam demokratik bir anayasanın yapılması için ustalığın bütün maharetleri kullanılmalı ve bu önemli görev, beklentileri karşılayacak şekilde yerine getirilmelidir. Halk istikrarın devam etmesini, çetelerle mücadelenin sürmesini isterken, meydanların en önemli vaatlerinden birisi olan yeni bir anayasa için de oy kullanmıştır.

Ortaya çıkan meclis tablosu ile bu işin o kadar da kolay olmadığı görülmektedir. Belki de bu zorluktan ve uzlaşmayı zorunlu kılan tablodan daha hayırlı neticeler çıkacaktır. Halkın yüzde 95’inin iradesinin bu meclise yansımış olması çok büyük bir şans olarak telakki edilmelidir. Eğer meclis uzlaşma ile milletin beklentilerine cevap verebilecek bir anayasayı yapma yeteneğini gösterebilirse bu Türkiye için en büyük kazanım olacaktır.

Bu seçimde izlenen stratejiler ile yüzde 10’luk seçim barajı fiilen geçersiz kılınmıştır. Dört partili meclis Türkiye’nin renkliliğinin ve halkın iradesinin tam anlamıyla yansıdığı bir meclis olarak sağlıklı, hoşgörülü ve insaflı bir müzakere zeminini beraber getirmelidir. Meclise yansıyan irade bunu net bir şekilde gösterse bile, yeni yapılacak anayasada bu baraj mutlaka yüzde 5 gibi kabul edilebilir ve daha demokratik temsil kabiliyeti veren bir seviyeye düşürülmelidir.

Göreve başlayacak yeni meclis, tam ve demokratik bir anayasa yaparak tarihe geçmelidir. Belki böylece iktidar partisi ile birlikte muhalefetin de samimiyeti test edilmiş olacaktır. Seçim meydanlarında verdikleri sözlerinde, ne kadar samimi olduklarını, anayasa yapma sürecinde net bir şekilde göreceğiz.

Türkiye demokratik bir meclis tarafından yeni anayasasını yaparak rüştünü ispat etmelidir. Başbakan’ın balkon konuşması bu konuda ümit vericidir. Ancak herkes ve özellikle hükümet bu konuda elini çabuk tutmalıdır. İlk üç-dört ayda çok önemli mesafeler alınmazsa, bu işin daha sonraki günlerde sürüncemede bırakılma ihtimali yükselecektir. Geçmiş dönemlerde bunun çok sayıda örneklerinden bahsedilebilir. Sıcağı sıcağına ve meydanlarda verilen sözler hafızalarda canlılığını sürdürdüğü bir sırada, bu konuda gereken adımlar atılmalıdır. Halkımız çıraklık ve kalfalığı tescil ettiği gibi, ancak bu büyük hizmetten sonra ustalığı da tescil edecektir.