Bu risaleye bu iki ayet-i kerime ile başlanmasındaki temel maksat, Cenab-ı Hakk’ın Kur’an-ı Kerim’inde birçok hakikatleri misallerle ders verdiğine bir atıf yapmaktır. Ayet-i kerimelerin mealleri şöyledir:

“...düşünsünler diye Allah insanlara misaller getirir.” (İbrahim, 14/25)

“... Ve biz o misalleri insanlara düşünsünler diye veriyoruz.” (Haşir, 59/21)

Birinci ayet-i kerime ile ondan bir önceki ayetin mealleri şöyledir:

“Görmedin mi, Allah güzel bir sözü nasıl misal getirdi? (Güzel bir söz), kökü sağlam, dalları göğe yükselen bir ağaç gibidir. Bu ağaç, Rabbinin izniyle her zaman meyvesini verir. Öğüt alsınlar diye Allah insanlara misaller getirir.” (İbrahim, 14/24, 25)

Bu ayet-i kerimede, Kur’an okumanın ve faydalı sözler söylemenin güzelliği, bir ağaç misaliyle akıllara ve kalplere yerleştiriliyor. Bir ağaca yüzlerce meyve verdiren Cenab-ı Hakk’ın, güzel sözlere de çok sevaplar vereceği böylece ders veriliyor.

İkinci ayet-i kerimenin meali ise şöyle:

“Eğer biz, bu Kur’an’ı bir dağa indirseydik, elbette sen onu Allah korkusundan başını eğerek parça parça olmuş görürdün. Ve biz o misalleri insanlara düşünsünler diye veriyoruz.” (Haşir, 59/21)

Hz. Musa’nın (as), asasıyla taşlardan su çıkarma mucizesi anlatılırken de taşlar hakkında benzer ifadeler kullanılır ve İlahi Fermanı dinlemeyenlerin kalplerinin taştan daha katı olduğuna dikkat çekilir. Böylece müminlerin Kur’an’a hürmet ve ondaki ilahi emirleri dinleme hususunda çok hassas davranmaları ve büyük itina göstermeleri haşmetli bir şekilde ders veriliyor.