Zübeyir Gündüzalp’i rahmetle anıyoruz
Bediüzzaman’ın en yakın talebelerinden Zübeyir Gündüzalp’i rahmet ve minnetle anıyoruz
Risale Haber-Haber Merkezi
Risale-i Nur davası, Bediüzzaman’ın vefatından sonra, aşağı yukarı on yıl içinde ilkeli ve kurumsal bir yapıya kavuşmasında Zübeyir Gündüzalp’in içtenliği, ilkeliliği, Üstad’a ve davaya bağlılığı birinci derecede rol oynadı.
Sayılamayacak kadar hastalıkları olduğu halde doktora, hastaneye de gitmiyordu. Dostları Dr. Macit Türkmenoğlu ve Dr. Mehmet Akay ne kadar ısrar etmişlerse de onu hastanede yatırmaya ikna edemediler. “Ağabey ne olur bir kez götürelim” diyorlardı bir hekim yalvarışıyla. “Kaç gün kalacağım?” diyordu doktor dostlarına. Onlar da “On beş gün yeter” dediklerinde, “Kardeşim bir gün olsaydı, belki olurdu; ama on beş gün duramam” diyordu. On beş gün onun için uzun bir zamandı hizmetten ayrı kalmasında.
…
Zübeyir Gündüzalp’i yaşatan davaydı. Asrın Adamı Bediüzzaman Said Nursî’ye ise aşıktı. Ondan sonra yaşamayacağına inanıyordu zaten.
Bir gün Üstad’ı onu odasına çağırmıştı. Kendisinden önce mi yoksa sonra mı ölmesini sormuştu. Zübeyir Gündüzalp nasıl bir cevap vermesi gerekirdi? Elbette Üstad’ına duyduğu duyguları doğrultusunda cevap verecekti: “Üstad’ım, siz olmadan dünyada yaşayamam, sizden önce ölmek isterim.”
Ama Bediüzzaman’ın bunun üzerine, “Ya öyle mi? Erkenden kabre yatıp rahat etmek istiyorsun! Hayır, benden sonraya kalacak ve çile çekeceksin!” demesi de ilginçti.
…
Cuma günüydü ve tarih 2 Nisan 1971’di. Sabahın erken saatlerinde Zübeyir Gündüzalp’e yakından bakınca her zamankinden değişik bir halle karşılaştı Eyüp Ekmekçi. Av. Bekir Berk’in yazıhanesine telefon açarak Mehmet Fırıncı’yı çağırıp acele gelmesini söylemeyi düşündü.
Mehmet Fırıncı gelir gelmez Dr. Sadullah Nutku’yu da çağırdılar. Son anlarında yetişen Dr. Sadullah Nutku ağlayarak, Zübeyir Gündüzalp’e son nefesinde zemzem suyu içirmeye çalıştı. Dr. Sadullah’ın da şaşırdığı, yani tıbba göre mümkün olmayan bir şey oluyordu…
