Ömer Erdem’in şiiri

Hürriyet şairi, istiklal aşığı Akifim
İman ve umut meşalesi dedem
Onurla yoklukla yaşadın, dedem!
Seni anlamaya ihtiyacım var Akifim

Ne kadar güzel bir insan imişsin
Gözyaşı döküyorum yaşatılandan
Umutlanıyorum haykırışlarından
Asla vazgeçmem davandan Akifim

İstiklal marşı benim değil dedin
Rabbimden dimağına ihsandır bildim
Safahat, Asım’ın nesli senin eserin
Küstürdüler, ama durmadın Akifim

Dünyalık için asla yaşamadın
Zülmü alkışlamadın zalimi sevmedin
Gelenin keyfi için geçmişe sövmedin
Sonuna kadar arkandayız Akifim

Seni küstürenler bizi de üzdüler
Yaşamın sade, ölümüne sevindiler
Coşku ve ümit aşıladıkça kızdılar
Garip geldi dinin, garib gittin Akifim

Bu cennet vatanı, emanet ettiniz
Nicelerin yüzlerine tükürdünüz
Dosta dost düşmana düşmandınız
Peygamberin yolundaydın Akifim

Seni, senin sevdiklerini arıyoruz
Ahlakını faziletini azmini arıyoruz
İlmini, irfanını, imanını arıyoruz
Kuran, ezan, bayrak dedin Akifim

Üstadım Anadolu sizi çok sevdi
Ezgilerini, şiirlerini, marşını çok sevdi
Her halinle bize numune-i imtisaldin
Mefküreni, ferasetini çok sevdi Akifim

Şu ezanlar ki dinin temeli, inledin
Bizlere emanet tüm değerlerin
Ebedi yurdumun üstünde inledin
Gözün arkada kalmasın Akifim

Seni vasf edemez nakıs kalemim
Her inandığın benim de imanım
Sen kartal ben serçe arkandan geldim
Ebedde, huzurda buluşalım Üstadım.