Bediüzzaman, Kur’an’ın mesajı gibi son derece ciddi bir davayı üstlenerek davranışlarını buna göre ayarladığı gibi, normal insanın bütün hayatı boyunca sergileyebileceği hallerin en ölçülüsünü yaşadığını da kendini yakından tanıyan talebeleri tarafından gözlenerek belgelenmiştir. Onun şakacılık yanı küçümsenmeyecek kadar canlı ve düzeylidir.

Bediüzzaman talebelerinin güleç ve canlı olmalarını, hayata karşı her halleriyle yenik bir görüntü sergilememelerini isterdi. Çünkü dünya hayatı somurtulmaya değmezdi. Talebelerinin hapislere tıkatılırken çoğunluğun sergilediği davranış biçimi bunun en büyük kanıtıydı. Ama ne çare ki hayat tekdüze gitmezdi; çeşitli nedenlerden dolayı boyun büküklük karesi de hayatın gerçeklerindendi.

Bediüzzaman’ın elbette öfkelendiği zamanları da olurdu. Özellikle talebelerine yapılan haksızlıklara hiç tahammül edemezdi. Ama bu, hiçbir zaman süreklilik arz etmezdi; en sıkıntılı anlarında bile gülümseyerek çekilmez işkenceleri bile kendi lehine çevirmesini bilmiştir. Onun bu güzel ahlakı talebelerine de sirayet etmişti. Gülerek hapishaneye giden Nur talebelerini hatıra olarak bize ulaşan resimlerde görebiliyoruz.

Konumuz asrın adamı Bediüzzaman’ın talebeleriyle yaptığı şakalardır. Onların hepsini saymak, yalnız bu satırlarla ifade edilmez. Tespit ettiğimiz ilginç olanlarından sadece birkaç şakayı paylaşacağız...

Hüseyin Kara'nın yazısı için TIKLAYINIZ