Yıllar öncesinde bi anneler günü sabahıydı. Günlerdir senin için yapabileceğim bir süpriz düşünüyordum. Hediye almak ya da çiçek toplamak basit gelmişti. Çünkü; biliyorum,sen farklılığı,ilkleri severdin.

Küçük kağıtlara sevgi cümleleri yazıp o gün elinin değeceği neresi varsa oraya koymuştum; dolap içlerine, kapı kolarına, hatta su içtiğin bardağa... Bulduğun her kağıtta yüzünün aldığı ifade hala aklımda. “İyi ki benim kızımsın” diye bakan gözlerin yeterdi, söze ihtiyaç kalmazdı. Belki bizi farklı yapan buydu; bakışlarımızla severdik, bakışlarımızla kızar, kırılırdık.

Ben büyürken hep sen vardın yanımda. Büyüdüğümü sandığım yıllarda ne de kızardım sana. “Beni hiç anlamıyor, sanki kendi hiç genç olmamış.” Sonra her seferinde senin sözüne gelip,içimden hayran kalırdım sana. Ben nasıl olursam olayım elimi tutmak için hazırdın hep İçime kapanıktım, kendi kendime yaşardım fırtınalarımı, konuşmazdım... Senle anne-kız değil de, arkadaş olurduk uzayan kahvaltı sofralarında. Seni anlamak, seni çözebilmek ulaşılmaz bir güzellikti. Belki de ben, seni uzun kahvaltı muhabbetlerimizde tanıdım...

Şimdilerde büyüyorum. Büyüdüm diyemem, hala öğreneceğim çok şey var. Ama herşeyden güzeli seni öğrenmek. Yılların yüreğine yükledikelrini silip atamam belki, her derdine deva olamam ama senin yanında olurum hep. Yıllar önce sana küçük kağıtlarda yazdığım cümleler, yüzündeki tek bir tebessümü görebilmek içindi. Ben büyüyorum anne, değişen çokşey oldu ama değişmeyen şey, benim mutluluğumun senin gülüşlerinde saklı olduğu. Sen gül ki, yüreğim kanatlansın. Sen güçlü ol ki, ben ayaklarımı yere sağlam basabileyim. Sen mutlu ol ki, ben güç bulabileyim. Sen benden razı ol ki, ayaklarının altındaki cennet kapıları aralansın.

Hâlâ sana alınabilecek farklı hediyeler düşünüyorum, ama bulamıyorum. Sana en çok mutluluğu hediye etmek isterdim. Güzel yüzüne en çok mutluluk yakışır çünkü. Yüzünde tebessüm varsa yazdıklarımı okurken, mutlusun demektir. Ve benim için yapabileceğin en güzel şey gülen gözlerini görmemdir.

Annem... Hiç bırakma ellerimi. Hayat çok zor, sana ihtiyacım var. İnsanlar kötü, yalan... Senle gerçekleri yaşamaya ihtiyacım var. Sen hiç birşey yapma,yeter ki var ol. Biz yine bakışlarımızla konuşuruz. Ben hep senin küçük kızın olarak kalacağım.Sense hep, gülüşlerinde mutluluğum saklı olan, şefkatinle yüreğimi ısıtan, merhametinle kendine hayran bırakan, herkesten güçlü ve dimdik ayakta duran herşeyim olarak kalacaksın.

Herkes kendi annesinin en iyi anne olduğunu söyler. Sen, benim en iyimsin. Sen, sadece annem değil,yoldaşım, hayat arkadaşımsın. Şu yalan dünyada kimim var ki senden başka. Bizi kim anlar be annem, bizden başka. Eğer Rabbim bana doğmadan önce annemi seçme şansı verseydi, ben yine seni seçerdim. Seni çok seviyorum annem. Seni sadece annemsin diye değil, seni; sen olduğun için, beni, ben yaptığın, yolumu aydınlattığın için seviyorum.