Muhalefet kültürü, vesâyet üretir.

Vesâyet mutlaka değişen şartlardan kendini kurtaramayacaktır.

Bu nedenle, her vesâyet yenisini üretebilirse bir şekilde hedefine ulaşmış olur.

İktidarın iktidarı doğurması ile muhalefetin muhalefeti doğurması zincirleme bir şekil alırsa vesâyet devam ediyor demektir.

Kişilere bağlanma, kişilerden birini seçme ya da biri birinin yerini alma olarak tezahür ediyorsa vesâyet devam ediyordur.

Muhalefet ya da iktidar bir vesâyetin iki çocuğudur, yer değiştirmesi ile bir şey değişmez.

Vesâyetin zihni bir maraz olması dolayısıyla zihni bozukluklar vesâyetin beslendiği noktalardır.

Vesâyet zihindeki süreçlerin karışmasından, dış muharriklerin çomak sokmasından, bireylerin zihin temizlenmesinden korkmasından ve görenek belâsının tasallutundan ileri gelir.

Vesâyetin anası istibdattır.

İstibdadın kurulduğu mekân zihnin karanlık odalarıdır.

Vesâyet istibdadın zihni meşgul etmesi ve düzen vermesinden, böylece her zihni süreci bozup her sonucu berbat etmesinden ortaya çıkan ucubenin adıdır.

Vesâyetin zihinlerden kovulmasının bir tek yolu vardır: zihnin özgürleşmesi... Bunun da zihnî süreçteki yolların ışıklandırılması yoluyla sağlanmasıdır.

Her yol başında bekleyen uyarıcı veya aldatıcılara karşı özgür iradenin sarfını mümkün kılacak bir netliğe kavuşmaktır.

Bu temizliği yapacak olan bireyin kendisidir.

Hukukunu bilen biri için, zihni süreçteki her bir nokta kendisine bir değerlendirme, ölçme, mihenge vurma fırsatı ve ödevini verecektir.

Bunları atlamamak ve gereğini yapmak özgürleşmenin karşılığını ortaya çıkaracaktır.

Özgürlük başkasının cebinde değildir, herkesin ellerini attığı anda bulabileceği kadar yakındadır.

Özgürlüğünü başkasının cebine koymaksa kişinin kendine büyük ihanetini (muhalefetini) netice verir.

Tamamlanmamış bir zihni sürecin sorumlusu her durumda insandır, karışmış bir zihni sürecin suçu da insanın kendisinindir.

Özgürlüğünü kullanmayan veya kendi iradesi içindeki su-i istimâllerden birey sorumludur.

Uyarıcılar ya da çeldiriciler olması birey için yeterli bir imtihan göstergesidir.

Bunların varlığı ile özgürlüğün varlığı tebarüz eder.

İnsanın başkaları karşısında ızdırarî durumu söz konusu olamaz; zorunluluklar yalnızca verilmiş kararlar sonrası ortaya çıkar ki, burada insan için yalnız emeği kadarı vardır.

Yine de, insanların her şekilde zihni süreçlerini bozan 'birilerine bağlanma isteği' her an patlamaya hazır durumda taşınmaya çalışılacaktır.

Vesâyetten kurtulmayı isteyen birey için çok vartalar vardır. Hazırlıklı olmak gerektir.

'Hazer et!'meli, 'Batmaktan kork!'malıdır.