Kısa günün deprem hikayesi; korku. İnsan ise hep güvende olmak ister; gider çürük zeminde sağlam olmayan binalar yapar!

Sonra şikâyet sahneler!

Şirk zeminde ne sağlam olur? Şirkten şükre giden yol; tevhid zemin.

Korku; şükredememe korkusu, nimeti vereni unutma korkusu, muhabbetini celbedecek amel işleyememe korkusu.

İnsan sağlamsa; zemin sağlam, binalar sağlam, çarşı sağlam, pazar sağlam, hürmet sağlam, merhamet sağlam, samimiyet sağlam.

Şehirler sağlam, dünya sağlam...

İTÜ açıklama yaptı; durum kritik!

Önce kritiği kritik yapmak lazım; kritik olmayan ne var bu dünya deveranında? Her nefes alma ve verme kritik değil mi?

Faylar patlar? İki yüzyıllık medeniyet kaymasında sosyal faylar devamlı patlıyor, kaç nesil harap oldu, olmaya da devam ediyor...

Kimin gündeminde?

Bu dert ile dertlenen kaç kimse var? Aydın, bürokrat, siyasetçi, çiftçi, yönetici, sanatçı, her aile bireyi?

Neyi nerede kaybettik nerede arıyoruz; soru soran cevap peşinde koşturan?

Arsa alalım değerlensin, binayı dikelim, arabayı yenileyim, tatili şurada geçirelim, şurada yiyelim!

Sonra?

Aç zihinleri, kavrulan kalpleri, boşalan akılları, saptırılan duyguları, uyutulan vicdanları kim ilgilenecek de açlar doyurulacak, susuzlar sulanacak, uyuyanlar uyandırılacak, yanlış yolda olanlar doğru yola sevk edilecek?

Biz bizeyiz, bizden başkası yapmayacak! Biz ise bizde değiliz ki nasıl yapacağız?

Bina peşinde, rant peşinde, koltuk peşinde, zevk peşinde... Dönen dünya peşinde!

Bırak dönsün dursun dünya.

Kullukta otur, şükürle dinlen, ubudiyetle ferahla, tevhidle yücel hakikat miracına çık. 

Ekmel bir Rehber var; Resül-ü Ekrem (a.s.m.)

O Rehberin ümmeti için korktuğu şey dünyaya aldanmaları.

Bu öğreti zihin zeminimizde otursa dünya sağlam döner, içindekiler de ebedi neticeler vererek yeşerir, yaşar.

Çürük zeminde ne olur?

Yaşadığımız gibi.