Dramatiğe Gerek Yok, Namazlarını Kıl Mustafa
Mustafa Celep'in şiiri...
İnsan nasılsa şiir öyledir
Doğal, yalın, dalgalı
Köydeyim, öğretmen, halkın evladıyım
Pazarlıksız, çıkarsız ve doğrudan
Dilimin altında ne varsa onu söylerim
Patron git başımdan, başım dalgalı
Öylesine kendiliğinden, halkın içindeyim, ellerimde poşetler
Kemik alırken utangaç, halkım ezilirken aslan kesilirim
Sıfatsız, ücretli, mevsimlik işçi
Kül rengi kitaplarımın başındayım, başım dalgalı
Halkın çehresini okumanın ustasıyım, köklüdür kavrayışım
Ağır tanker, durgun ben
Dinamik halkların kıvrımlarında
Kızgın bir ateş parçası bulurum
Hayat kötü, esnafla kavgalıyım, yalan içindeler, başım dalgalı
Ali ağabey bu kez dramatizm yapmayacağım sözüm olsun
Anlamaya çalışıyorum hepsi bu
Gözü yaşlı bir anayı anlamaya çalışıyorum hepsi bu
Gözü yaşlı bir halkı, ezilenlerin yanında
Yoksul sofraları, zeytini ve ekmeği anlamaya çalışıyorum, hepsi bu
İnsanın düşüşünü, düşselliğe bulaşmadan, kavramaya çalışıyorum
KPSS derdi, ekmek derdi, gönül meseleleri
Yaralarımı halkın yaralarıyla kapamaya çalışıyorum
Mustafa diyor ki biz
Halkın sorfalarına eğilelim
Yüklü ve ağır
Geniş kurşuni kanatlar gibi!
Kanatır gibi bir ergenin yaralarını
Halkın nasırlarına komşu olalım
Eyüp de gitti artık askere
Vatan sağolsun
Vatan sağolsun, apoletlerin gölgesinden sıyrılıp gürleşelim
Ezilenlerin stratejisi!
Vatan sağolsun, analar ağlamasın, başım dalgalı
Vatan sağolsun sonra ben tekrar namaza başlıyayım
Yahya abim takrar başlasın, ablam namazı bırakmasın
Vatan sağolsun, İsmet Özel sağolsun, İstiklâl Marşı!
Vatan sağolsun ve kanını emmeyi bıraksın seçkinler
İnsan nasılsa şiir öyledir
Bereketli gür ovalıklarda
Bir ağızdan bağıran işçiler gibi
Vatan sağolsun
Vatan sağolsun
Vatan sağolsun.