Evlilikte, aşk yetmez, şefkatli de olmalısınız. Şefkat de yetmez, saygı duymalısınız. Bütün bunların yanında, tereddütsüz sevdiğinizi açıkça göstermelisiniz ve ifade etmelisiniz.

Burada unutulmaması gereken en önemli nokta, her insanın farklı bir sevgi diline sahip olduğudur. Eşiniz için, birinci sevgi dili, nitelikli beraberlikken, çocuklarınız için de birinci sevgi dili, onay sözler olabilir. Erkek için, birinci sevgi dili, hizmet davranışları iken, kadın için birinci sevgi dili hediye alma olabilir.

Önemli günlerde hediyeleşmek suretiyle, sevginizi çoğaltın. Sevginizi gösteremediğiniz takdirde, zamanla karşılıklı zıt duyguları ifade etmeye başlarsınız.

Her türlü sevginizin yanında, beden dilinizi kullanarak da sevginizi gösterebilirsiniz. Eşinizin sevdiği yemeklere sevginizi katın ki pişirdiğiniz yemekler tatlansın.

Gerek arkadaşlarımız, gerek anne, baba, eş ve gerekse de iletişime geçmiş olduğumuz arkadaşlarımızla beraber, aynı fiziksel ve sosyal ortamı paylaştığımızda bile, genellikle anlaşılmamaktan şikâyet ederiz. Bilmemiz gereken gerçek; beraber yaşamanın sırrı, birbirini anlamaktan geçer.

Burada, erkeklerin dikkat etmesi gereken önemli bir ayrıntıyı belirtmek istiyorum: Hanımlar kanaatkârdır, şefkat kahramanı olmaları dolayısıyla,  küçücük bir hediyeye bile çok memnun olurlar. O bakımdan hanımları memnun etmek hiç de zor değildir. Ancak erkekler için aynı şeyleri söylemek kolay değildir. Onlar hem seçicidirler, hem de kolay memnun olmazlar.

Bazı insanlar sevgisini açık açık göstermekten hoşlanır. Eşine sürekli onu sevdiğini söyler, dahası onu kendisinden çok sevdiğini düşünür.  Kimi insanlar ise, ne kadar çok severse sevsin, sevgisini ifade edemez. Her iki davranış şekli de normal değildir. Doğru olan ‘ilgi ve sevgi’ olduğunda dengeli ifadedir. Sevgiyi göstermek önemli, ancak abartıya kaçmadan dozunu ayarlayabilmek ondan daha da önemlidir. Yoksa inandırıcı olamazsınız.

Çevremizde zaman zaman böyle sözleri çok duyarız, “Onun için ölürüm, hapislere girerim, Roma’yı da yakarım…” Böyle hamasi ifadeler hiçbir zaman inandırıcı olmadığı gibi, güven vermez ve muhatabı tarafından da ciddiye alınmaz.

Eşler, böyle gereksiz abartılı davranışlar yerine, sık sık empati yapabilirlerse, birbirlerinin duygularını, isteklerini, ihtiyaçlarını anlaması, dinlemesi ve birbirlerine destek vermesi daha da kolaylaşır. Bu şekilde gerçek sevgi ve saygı, yakınlık, içtenlik ve paylaşım, bir güzellik olarak ortaya çıkacaktır. Elbette ki, yeri geldiğinde sevdiğimizi ifade edeceğiz. Zaten eşimizin de bu güvene ihtiyacı vardır.