Mücahidem benim vurdular seni.
Zalim insafsızdı, gözü kesmişti seni.
Her şey aleyhimizeydi geri bırakılmıştık.
Teknolojiden, ilimden uzaklaştırılmıştık.

Önce yukarıdan bombalar yağdı sana.
Sonra tank ve toplarla saldırdılar dört yana.
Evleriniz yakıldı, her taraf dağıtıldı.
Bu meydan okuyuştu, mü’mine, Müslüman’a.

Küçücük bir çocuk sarılıyordu sana.
Herkes vurulmuş, emanet idi sana.
Kucaklamışsın onu, korumak istiyordun.
Zalimler durmadan ateş ettiler sana.

Durdun, geriye döndün, bir bakmıştın düşmana.
Bakışlarından korkmuş saldırmışlardı sana.
Çocukla yere düşmüş, hala umutlu idin.
Tanklarla ezip sizi, dağıttılar meydana.

Bir feryat kopmuş, ağlamıştı her ana.
Zalimler vahşileşip saldırırlarken sana.
Masumlar vurulmuş, çocuklar parçalanmıştı
İbret olmamıştı bu, arsız olan insana.