Yaşlarımız ilerliyor, çocuklarımız belki de torunlarımız oluyor.

Ama biz hala anne ve babalarımızın evlatları olarak kalıyoruz.

İnsanın anne ve baba ihtiyacı hiç bitmiyor.

Çünkü anneler bizim ilk meleklerimiz.

Onlar bizim koruyucu meleklerimiz.

Benim gibi ömrünün çoğunu annesinden uzakta geçirmiş birisi için annenin kıymeti, özlemi hiçbir şeyle ölçülemez.

İyi ki dualar var!

Gençlik yıllarımda yaşlı anneannem dua ederdi bana.

Şimdi annem, annem gibi sevdiğim teyzem dua ediyorlar.

Uzak, belki bin kilometre ötelerdeyim onlardan.

Ama o dualar yok mu?

Her an omuzlarımda bir çift melek gibi koruyorlar beni.

Bunun düşüncesi bile güzel.

Zamanla öğreniyoruz ki anne sevgisi, anne muhabbeti hiçbir şeye benzemiyor.

Allah’ın ne müthiş bir nimetidir bu.

Herkes bırakıp gidebiliyor birbirini.

Bir tek anneler bırakmıyor.

Çocuğu eşkıya da olsa, serkeş, hayırsız da olsa anne bırakmıyor evladını.

Bu nasıl bir duygu ya Rabbi.

Ben hiçbir zaman uslu bir çocuk olmadım.

Hakkını helal etsin anneme bayağı bir çektirdiğim de oldu.

Ama bir defa olsun annemin, “yeter artık bıktım senden” dediğini, bana beddua ettiğini hatırlamıyorum.

Belki sonradan biraz adam olmuşsak bu hep annelerimizin, babalarımızın, ninelerimizin, teyzelerimizin duaları sayesindedir.

Annelerimiz, babalarımız, teyzelerimiz, ninelerimiz arkamızda dağlar gibi duruyorlar her daim.

Onların dualarından daha etkili bir yardım yok hayatlarımızda.

Bir anlık anne kokusu, anne sarılması dünyalara bedel.

Çünkü anneler yalansız, riyasız, karşılıksız severler.

Çünkü annelerin sevgisi Allah’ın dünyadaki rahmetinin en güzel yansımasıdır.

Cennetin annelerimizin ayaklarının altında olması boşuna değil.

Biz onları ne kadar sevsek, ne kadar her şeyimizi de ayaklarının altına sersek haklarını ödeyemeyiz ki.

Onların hakları ancak Allah’ın ikramı olan cennetle ödenir.

Rabbim, dünya ve ahirette kaç yaşında olursak olalım, bizleri annelerimizin omuzundan ayırmasın.

Çocuk Allah’a sormuş: Ölürken en büyük meleklerinden Azrail’i gönderiyorsun da, doğarken niye melek göndermiyorsun?

Kalbine bir ses gelmiş: En büyük melek olarak anneni gönderiyorum. Ondan büyük melek yok.

Anneyi sevmek cenneti sevmektir, çünkü anneler cennetin kapılarıdırlar.