Sade bir kaygı değil, Kaderdir on beş Temmuz, 
Esarete müncer iken, mucizekâr kurtuluş. 

Şartlar sükût etmişti, Silahlar ellerinde, 
Vatandaş ne yapar ki; elleri bellerinde. 

Bir açıldı o eller, İnayet geldi Hak’tan, 
Helalliği alıp gelmiş korku yok iftiraktan. 

Şehitlik mükâfatı belleğinde yer etmiş, 
Bu yolda Ser’ini, Davaya sebîl etmiş. 

Selâlar veriliyor, okunuyor Ezanlar, 
Sokaklarda sel gibi, akıp giden insanlar. 

Akıllarda korku yok, korkuyu korkutmuşlar, 
İman, Kur’ân yolunda, hep seferber olmuşlar. 

Senaryosuz bir oyun, herkes Başrol oyuncusu, 
Ücreti Şehitliktir olur mu bir korkusu. 

Bir gariplik orta yerde, üniforma Ay-Yıldız, 
“Biz Kardeş değil miyiz, niye bize sıktınız.” 

Size emir verenler, Türk Askeri olur mu, 
O satılmış kahpede, Türk kanı bulunur mu. 

Olmuş emir-ber nefer, hiç sormadan vuruyor, 
Milleti yalvarıyor, haydi uyanın diyor. 

Efsunlanmış, haplanmış sanki olmuş bir zombi, 
Vicdanı firar etmiş, mühürlenmiştir kalbi. 

Yitik malını aldı, milletim ellerinden, 
Bunlar size lâyık değil, idama mahkûmsun sen. 

Acıma artık Devlet, verin cezalarını, 
Alın Şehit-Gâzinin müktesep haklarını. 

Ayıklayın pirincin içinden taşlarını, 
Kâle almayasınız timsah gözyaşlarını. 

Var mı Dünya üstünde böyle Kahraman Millet, 
İlel-Ebed payidar olacaktır bu Devlet. 

Milletin değerine, değer verince Devlet, 
Yek-Vücûd olup gider, Devleti ile Millet.