Sûre, Medenîdir, 11 âyettir. Adını ilk âyetinden alır. Münâfık; ikiyüzlü, içi başka, dışı başka insandır.

Hızlı ve kapsamlı kültür değişmeleri, sosyal hayatı büyük çapta etkileyen siyasî hareketlerin gerçekleştiği dönemlerde zayıf karakterli kişilerde nifak denen çifte şahsiyet psikolojisinin oluşması tarihte ve günümüzde gözlemlenen bir husustur. Münâfikun sûresi, Asr-ı saâdet’ten itibaren İslâm tarihinde müslüman toplumların önemli bir problemini teşkil eden nifakın teşhisi konusuna ışık tutmaktadır. (1)

Surede isim verilmeden, “münafıklar” denilerek münafıkların karakteri yedi madde halinde açıkla­nıyor :

1- Allah'a ve Peygambere inanmalarında ve İslâmiyeti din seçme­lerinde ciddiyet ve samimiyet yoktur. Bunlar dış görünüşleriyle müslüman, iç yapıları itibariyle kâfirdirler.Bu sebeple de münafıkların yalancı olduğu bildiriliyor. Söz ve davranışları kalplerinde gizlediklerine uymuyordu.

2- Allah'a yemin etmek suretiyle renklerini belli etmemeye özen gös­terirler ve böylece samimi mü'minleri aldatmaya çalışırlar.

3-Gerçek mü'minleri ve bir de İslâmiyete kalpleri ısınanları Allah yolundan alıkoymak için birçok entrikalar çevirirler.

4-Münafıkların yolu ve tutumu çok çirkin ve tehlikelidir.

5-Önce inanır gibi görünürler, sonra renkleri az-çok belli olunca açıktan inkâra sapmakta bir sakınca görmezler. Dıştan müslüman, içten kâfir olmaları, onları, küfrünü izhar eden kâfirlerden ve müşriklerden daha tehlikeli kılmaktadır. Bu yüzden Cenâb-ı Hak onların kalplerini mühürler de gerçeği bir türlü idrâk edemezler.

6- Bunlar dış kıyafetlerine, fiziksel yapılarına çok önem verirler ve yaldızlı cümleler kullanmaya dikkat ederler. Böylece kendilerini gerçek mü'minlerin gıptasına sebep olacak düzeyde tutarlar.

7- Bunlar Allah ve din düşmanıdırlar. Mü'minlerden korkarlar; imân cephesinden yükselen bir sesten ödleri kopar. Her biri bir yere dayatılan cansız keresteler gibi ruhsuz ve vicdansızdırlar.

Cenâb-ı Hak, kendilerinde bunca kötülükleri taşıyan münafıklardan sakınmamız ve korunmamız için şu iki önemli hususu kıstas olarak ve­riyor :

a) Münafıklar son derece tehlikeli düşmanlardır. Fırsat buldukları za­man yapamayacakları fenalık yoktur.

b) Münafıklardan sakınıp her zaman tetikte olun. Çünkü onlar ortama uyup her renge girebilirler.

Onların münafık kaldıkları takdirde ilâhî rahmete lâyık olamayacakları bildirilmektedir. (2)

“Ey ehl-i iman! Bu müthiş düşmanlarınıza karşı zırhınız, Kur’an tezgâhında yapılan takvadır. Ve siperiniz, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmın sünnet-i seniyyesidir. Ve silahınız, istiâze ve istiğfar ve hıfz-ı İlahiyeye ilticadır.” (3)

Kaynaklar
1-https://islamansiklopedisi.org.tr/munafikun-suresi
2- Celal Yıldırım, İlmin Işığında Asrın Kur’an Tefsiri, Anadolu Yayınları: 12/6201-6203
3- Lem'alar, On Üçüncü Lem'a, İkinci İşaret