Nebean: Genellikle ırmak, nehir vb. su kaynaklarının yerden çıkması, kaynaması ve kollara, dallara ayrılmasına denir. Menba suyu ifadesi de buradan gelmektedir. Bir suyun kaynağından yavaş yavaş akmasıdır. Mecazen bu kelime, bir şeyin kaynağını göstermek adına kullanılabilir.

Bu kelimenin içinde tedricilik manası söz konusudur. Mesela;

"...dağlardan nebean eden Nil-i Mübarek, Dicle ve Fırat gibi ırmakları" (Sözler, 2. Söz, Birinci Makam)

"...Risale-i Nur, Mu'cize-i Kübra-i Ahmediye (A.S.M.) olan Kur'an-ı Azîmüşşan'dan nebean ettiği için..." (Barla Lahikası, 237. Mektup: Hulisi Bey'in Mektubudur)

Lemean: Tekil olarak lema, çoğul olarak da lemaat ifadelerinden türetilir. Parlama ve parıldama manasındadır. Güneş ve nurani mevcudattan akan parlamalar için kullanılır. Kaynaktan çıkan bu şey, kaynağın çoğu özelliklerini bizzat taşır.

Mecazen de geldiği yerin hasiyet ve özelliklerini taşıdığını işaret etmek için bu kelime kullanılır. Mesela;

"Şu seyl-i kâinattaki muvakkat parlayan mehasin ve kemalat, bir Şems-i Sermedî'nin lemaat-ı cemal-i esmasıdır." (Sözler, 32. Söz, İkinci Mevkıf)

Feveran: Coşmak, galeyan etmek ve kaynamak manasına gelir. Su kaynağından dikey olarak çıkan su için kullanılır. Bunun için manevi manada ani ve beklenmedik bir hareketlilik söz konusu olunca mecazen bu kelime kullanılır. Ruhta meydana gelen ani bir hamiyete / şevke / heyecana nispeten kullanılır.

"Ve görüyor ve anlıyorum ve öyle iman ediyorum ki; bir zaman gelecek, bu Risalatü'l-Envâr ve Mektubatü'n-Nur, için için ateşlenen, feveran eden bir dağ gibi hararetle nur-feşan bir menba' kuvvetine tesahub edecek." (Barla Lahikası, 78. Mektup: Lütfi'nin Arkadaşı Zeki)

Burada bir kelimeye daha değinmek gerekir;

Reşehat: Tekili "reşha"dır. Damla, küçük akıntı manasındadır. Reşha da damlanın çok daha küçük parçasına denilir. Sert zemine düşen bir damlanın parçalara ayrılmasından meydana gelen küçük parçacıklar anlamındadır. Risale-i Nur'da reşha daha çok, menba ve kaynakla ilgili bir kıyas yapmak için kullanılır. Yani çok büyük bir şeye kıyasla bir şeyin çok küçük olduğunu ifade etmek için reşhadan bahsedilir. Reşha, denize işaret eder. Denize nispeten damlanın küçüklüğünü ima için bu kelime kullanılır.

"O bir lem'a değil, bir şemstir.
O bir reşha değil, bir bahrdır.
O bir zühre değil, bir cinandır.
O bir hubab değil, bir ummandır." (Mesnevi-i Nuriye, Nokta)

Sorularla Risale