Deprem bir gece ansızın gelebilir.
Uykunun en tatlı anında mesela…
 
Deprem en sevdiğiniz diziyi ekranda seyrederken de, sizi yakalayabilir.
Siz o sırada sık sık verilen reklam aralarından sıkılmışsınızdır zaten. O, hayat arası vermeye karar vermiştir.
 
Siz, UEFA maçı ya da lig maçı seyrediyorsunuzdur...
Oyuncuların sahadaki cevelanına, siz, ev ahalisinin ve belki de komşuların tahammül sınırlarını zorlayarak iştirak ediyorsunuzdur. Her an galibiyetle finale erecek bir 90 dakikadasınızdır.
Ama şu deprem yok mu?..
Hakemden beter birşey…
Beklemediğiniz bir anda düdük çalar ve maça noktayı koyar.
 
En ateşli bir açıkoturumun ortasında herkesi sus-pus etmiş ekrana kilitlenmişsinizdir. Birbiriyle laf yarıştıran çok bilmiş konukların her biri ya su içiyor güç toplamak için yada not alıyor sözünü unutmamak için.
Kimi de önemsediği belgeleri okurken gözlük çıkarıp takmaktan bitap düşmüştür.
Herkes birbirinden daha çok bir şeyler anlatmak ve birbirini konuşamaz duruma getirmek istemektedir.
Ama deprem konuşmaya başlayınca herkes susar. En hızlı polemikçiler, en laklakçı laf cambazları, en ukela, en udeba, en kübera hatipler konuşamayacaktır artık.
Programı yönetmen ancormenler de inisiyatifi kaybetmiştir
Program bitmiştir. O, ne dediyse o olmuştur.
 
***
Evet, uzmanlar tartışadursun “deprem olacak mı olmayacak mı” mevzuunu. Şiddetini hattını neticelerini…
Ama ben biliyorum işte…
Bir deprem olacak belki şimdi, belki bugün belki yarın. Üç vakte kadar kopup gelecek menfezinden bir ateş parçası.
Bu depremin şiddetini soracak olursanız onu da biliyorum. Öylesine şiddetli ki, burada sevdiğimiz, bağlandığımız her şeyle birlikte bizi alıp gömecek.
Fay hattını sordunuz?..
Nereden gelip, nereye geçeceğini mi?..
Söyleyeyim: Atalarımıza bakalım yakın zamanda bu diyardan göç eden sevdiklerimize. Geçen asrı, geçen baharı, geçen geceyi düşünün.
Hepsi depremzede oldular işte…
Bu deprem durmuyor geliyor geliyor hep geliyor…
Bu fay hattı hep işlek, hep hareketli…
Adeta doldur boşalt istasyonu burası.
Sırası geleni alıyor bir anda.
***
İyisi mi siz depremi sürekli bekleyin...
Depremi bekleyin ve depremle birlikte yaşamayı öğrenin…
Yaşadığınız zemine fazla güvenmeyin.
Ekonomik kriz sizi teğet geçebilir ama fay hattı öyle değil…
Önüne geleni alır sallar ve yerle bir eder.
Depremi unutmayın-unutturmayın!..
 
Not: Bu vesileyle 17 Ağustos Marmara depreminde vefat edenleri rahmetle yad ediyoruz. Yakınları vefat eden herkese de sabır ve ebedi mükafatlar niyaz ediyoruz…