İslâm kahramanı ey şanlı şehîd,
Sayende semada çınladı tevhîd,
Seni katledenler olur mu mecîd,
Cehennem diyarına vezîr oldular.

Ezan dedin, Bayrak dedin yılmadın,
Milletini çok sevdin hiç kırmadın,
Memleketi ihya ettin, durmadın,
Durdurdular denî, dinsiz nâ-dânlar.
   
Milletin sevdiğini hiç sevmez onlar,
Milletin üstünde kambur baronlar,
Milletin seçtiğine çelme vuranlar,
Yuvarlanıp cehenneme kütûk oldular.
   
Köpek-bebek davaları delil oldular,
Öküzün altında buzağı buldular,
Bir hîç’in uğruna idam kıldılar,
Elleri kırılsın kalem kıranın.
   
Minarede çınlayınca Allahü Ekber,
Yerlere serildi ebter bî ebter,
Müslümanlar secdede dualar eder,
Razı olsun Allah, Nurlu Başbakan.
    
Göçünce dünyadan Bediüzzaman,
Kesildi manevî dualar kılan,
Pusuda bekleyen o mel’un yılan,
Akıttı zehrini masum vicdana.
   
Halkın hayırhahı üç büyük insan,
Hangi hizmetleri  hezîmet oldu,
Huffaş-ı sakîmede derdâlar kıldı,
Kıydılar milletin üç fidanına.
  
Dualar sizlere, lânet onlara,
Reyhanlar sizlere, zakkum onlara,
İtibar sizlere, itizar onlara,
Onlar dahi şimdi nâlân oldular.