Özgürleşmeden bahsedildiğinde bunun ilk basamağının soru sormak yani sorgulamak olduğu bilinir.

Bu, soruların serbestliğinden kaynaklanır. İstediğin soruyu sorabilirsin.

Cevapların ise sorulan soruya bağlı olmak zorunda olduğu kabul edilir. Sorudan bağımsız bir cevap veremezsiniz.

Bu durumda cevabı doğuran sorudur denebilir. Cevap aslında sorunun içinde saklıdır ve bu da soranın iradesine takılıdır.

Sorunun özgürlüğü, bu bağlamda, cevabın özgürlüğüne mȃni görünür. Cevabı kısmen özgür bırakan açık uçlu sorular dahi aslında cevabın sınırını bir şekilde genişletip sorumluluğunu çoğaltmaya zorladığı için çok daha yönlendirici olabilmektedir.

Doğru soru ya da yanlış soru gibi bir sınıflandırma genellikle cevap verilecek taraftan yapılan bir kaçamak denemesi kabul edilir. Doğruluk ya da yanlışlığı belirleyecek soru değildir ki, cevaptır.

Doğru sorunun cevabı yanlışsa buradaki yanlışlık cevaba aittir.

Yanlış bir soruya verilen cevap doğru ise buradaki durum da yine doğrudur ve çok değerli görülür.

Cevap için özgürlüğün en geniş olduğu alan, bilakis, sorunun yanlış olduğu durumlardır. Burada cevabın doğru olması cevabın kesin zaferidir.

Yanlış sorulmuş bir soruya doğru cevap verebilmek cevap açısından zirvedir.

Yanlış sorulmuş bir soruya yanlış cevap vermek de sonuçta doğru bir durum kabul edilir, önemsenir.

Cevap için yanlış sorulmuş bir soru aslında bir zafer olmakla birlikte, bir diğer yönden, sorumsuzluk da görülebilir.

Her durumda doğru kabul edilmek cevap için bir özgürlük olarak algılansa da aslında bir sorumsuzluk ve hatta değersizlik de geliştirebilecektir.

Başıbozukluk buraya yerleşebilir.

Bu da sorunun bir oyunu olabilir midir?
Sorunun elinden çıkan ve cevabı özgürleştirirken özünde bozan bir sürece dönüşebilir kaygısı... Cevap için zor bir soru...

Doğru soruya yanlış cevap ya da cevapsızlık (ki o da yanlış cevaptır) görünen bir yanlıştır. Onun dışında her ‘sonuç’ cevap için doğrudur.

Neticede  ‘doğru ya da yanlış,’ sorunun gizlice eline verilmiş gibidir; cevap gölgeli bir oyundur, sadece bir sonuçtur. Ancak görünen cevaptır. Doğru sorulduğunda gerçeği gösteren de odur.

Cevap için en doğrusu, doğru soruya doğru karşılığı verebilmektir. Burada iki eşitin (soru ile cevabın) gerçek karşılıkları sağlanabilecektir. Beklenen budur.

Gerçek özgürlük eşitlikten çıkacaktır.