Doğru davranabilmek, çocuklarımızın yanlış davranışlarını düzeltmek ve doğru davranışı öğretmek için önce kendimizi değiştirmeliyiz. Kendimizi değiştirmeye de öncelikli olarak tavrımızı ve alışkanlıklarımızı değiştirerek başlamalıyız.

Öncelikli olarak tavır ne demektir? Anlamı nedir? Bunu düşünelim…
Tavır; karşımızdaki bir kişinin davranışlarına karşı takınılan tutumlardır.
Olaylara karşı takındığımız tavırlarımızda, yıllardır bizimle beraber olan, bizimle özleşen alışkanlıklarımız ve tutumlarımızda etkilidir.
Anne-babalar ve büyükler yıllardır süregelen alışkanlıklarını birden değiştirmesi çok kolay değildir. Hem zaman ister, hem de büyük fedakârlık ister. Çocuklarımıza doğru davranışı öğretmek için fedakârlık yapmaya değmez mi? Bunu başarmak için anne-babalar ve büyükler kararlı ve tavır değişikliğine hazır olmalıdır. Hazır olmak için yıllarca beklemek çocuğumuz açısından büyük kayıp olabilir. Kısa zamanda kendimizi değiştirmeye karar vermeli ve yaşantıya geçirmeliyiz.

Bunun için de:
Öncelikli olarak bağırmak, ceza gibi olumsuz tepkilerin işe yaramadığını kabul etmeliyiz. Çocuğun olumsuz davranışını olumsuz tepki verdiğimizde sorun çözülmez, ertelenir, aynı olayla karşılaşıldığında daha şiddetli bir biçimde tekrar ortaya çıkar.
Bazen da olumsuz davranışlarımızın ve tepkilerimize karşılığında çocuklarımızdan olumsuz cevaplar alabiliriz. Öyleyse olumsuz tepkiler ve tepki vermekten vazgeçilmelidir.

Çocuğun davranışının nedenini düşünmek, nedenini anlamaya çalışmak anne-babanın çocuğa daha iyi anlamasını sağlar, çocuğa karşı davranışı değiştirir.
Ör: yemek yemek istemediği için çocuğa kızarken, acaba neden yemek istemiyor diye araştırdığımızda hastalanmak üzere olduğunu fark edebiliriz. Böyle bir durumda kızmak bir yana iştahını açmak ve hastalanmasını önlemek için çözüm yolları araştırırız.

Çocuk kardeşini kıskandığı için, kardeşi evde kalıyor diye okula gitmek istemeyebilir. Veya matematik konularında dört işlemi bilmediği için matematik dersini sevmeyebilir. Çocuğun olumsuz davranışlarının mutlaka bir nedeninin olduğunu düşünmek bizim çocuklarımıza karşı tavrımızı değiştirmemizde etkili olur.

Çocuklarımızın olumsuz davranışlarının altında mutlaka bir neden olduğu düşünülmeli, tavrımızı ve davranışlarımızı çocuklarımızla yakınlaşacak ve pozitif ilişki ve iletişim kuracak şekilde değiştirmeliyiz.