Emanet idi beden, kıymetini bilmedim,
Günah dolu yılları, sevabımla silmedim,
Rabb’imin huzurunda, yıllarca eğilmedim,
Tövbe vakti bu andır… kollarına al beni.

Tövbeye dursam her an, çiçek açsa gözlerim,
Bir ufacık ışıltı, biraz ümit özlerim,
“Kalbim temiz” diyerek, savurduğum sözlerim,
Cehaletim dip yapmış… Bin pişman etti beni.

Huzur imanda imiş, hür olmak onda saklı,
Diyenler yanılmamış, hepsi çıktılar haklı,
Aklım şüphe tutsağı, gönlüm sanki yasaklı,
Geç kalsam da anladım… Tövbede ara beni.

Ömrümün son deminde, Rabb’ime ettim iman,
Gönlüm volkan ağzında, duygularım pek yaman,
Hayli gece kalmışım… Acımıyor ki zaman,
Yaşlı, viran gönlümü, Rıza kuşatsa beni…