Eyüp OTMAN
Yaratmak sözü!...
İnsanoğlu, gafletle serdediyor bu sözü,
Gafletle söylenen söz, günahkâr eder bizi.
Ne demekmiş yaratmak, neyi yarattın göster!
Sen bulmadan önce de, mevcut idi o eser.
Meydana çıkarmak var, mevcut olan eseri;
Yoktan neyi var ettin, göstersene serseri!
Eser yaratamazsın, sen olanı yazarsın,
Yazmayı öğreten O, sen ki; yazar bozarsın.
Vermeseydi o aklı, neyle düşünecektin,
Yazmayı bilmeseydin, neleri çizecektin.
Başından düşen saçı, takamazsın yerine,
Yaratmak der durursun, sen gerine-gerine.
Seni Yaratan kim ki; bir nutfe’den var oldun,
Yokluk karanlığından; “Ol” emriyle kurtuldun.
“Dinsizliği işmâm eden, dehşetli kelimeler,”
Bilmeden izhâr olur, dillerden birer-birer.
İnançlar zedelenir, gaflette söylenirse;
Îmânlar çıkar gider, bilerek serdedilse.
Dikkat edin kardeşler, bacılar dikkat edin;
Her kelâmı, ölçüp-tartıp, sonrasında sarf edin.
Kıymetlidir îmânlar, vicdanlar kıymetlidir,
İki cihan saâdeti, onlarla zînetlidir.
Kaybetmeyin bunları, boş kelâm eyleyerek,
O yaratmak fiilini, gaflette söyleyerek.
Muâdil bir kelime, bulup yerine koysun,
Aynı anlamı alıp, manâya da tam uysun.
Allah da razı olsun, söylenen kelimeden,
Gafletten berî olsun, ağızdan sarf edilen.
Samimî duygularla, sizi îkaz eyledim,
Sizi sevdiğim için, ben bunları söyledim.
Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve BÜYÜK HARFLERLE yazılmış yorumlar
Adınız kısmına uygun olmayan ve saçma rumuzlar onaylanmamaktadır.
Anlayışınız için teşekkür ederiz.