Yorgun düştüm yeniden,
Bir arzum var Rabbimden,
Bir sütuna dayanıp,
Seyr etseydim Kâbeyi…

Yürek gamla dolunca,
Beden bitkin kalınca,
Ağlayınca gülünce,
Dokunsaydım Kâbeye…

Tatsız tuzsuz şu Dünya,
Ömür sanki bir rüya,
Yaşar gibiyim güya,
Tekrar gitsem Kâbeye…

Menfaat çarkı döner,
Kavga ne de kin biter,
Düzene boyun eğer,
Anlatsaydım Kabeye…

Hay huy içinde kaldım,
Sahteliğe aldandım,
Maske takana kandım,
Bir bir sunsam Kabeye…

Orda kalıp kendimle,
Konuşsaydım derdimle,
“hiç” olan ederimle,
Tutunsaydım Kabeye…

Yine nasip olur mu?
Hülyam gerçek olur mu?
Duam çare olur mu?
Varsam tekrar Kâbeye…

Nefis püsküllü belâ,
Akıl olmuş ukalâ,
Takva sanki Kerbela,
Destan yazsam Kâbeye. ..