Dünyada hiçbir şeyin bir defalığına ortaya çıkmadığı, geçmişte birçok olayların tekrar tekrar ortaya çıktığı görülmektedir.

Kışla yazın, bitkilerin, hayvanların tekrar tekrar ortaya çıkması gibi... Dünyanın dönüşüyle geceyle gündüzün, bitkilerin çekirdeğiyle tekrar ortaya çıkması gibi... Dünya düzeni bir bütündür.

Şimdi miladi yılbaşı. Yani bir seneyi geride bıraktık. İkinci bir seneye girdik. Ebedi dönüş devam ediyor. Nasıl ki yeni yılda yine güneş doğup batacak, geceler mevsimler birbirini takip edecek; taklidi imanda olanlar aynı inancı devam ettirecekler. Ahlak yenilenmemişse, aynı ahlak devam edecek.

Karın erimesiyle suya dönüşmesi, suyu toprağın emmesi böylece bitkilerin neşvü nema olması gibi çok yavaş ve gizli bir değişim olacak. Geçen sene yapılan silahlar satılmadı.

Yılbaşının gelmesi önemli değil. Şimdi, bu yılbaşında ayağa kalkalım. Önümüzdeki sene nasıl olmalı? Ben ne yapmalıyım? Aile hayatım nasıl devam edecek? İş hayatıma nasıl yenilik getireceğim? Aklımı nerede kullanacağım? Acaba Allah'ın verdiği organları Allah'ın emrinde çalıştıracak mıyım? Bunları düşünelim.

Bu yılbaşı sadece bizim yılbaşımız değil ki! Mesela koyunlar da yılbaşına girecek. Koyunlar bu sene neyse gelecek sene de öyle olacak. Hiçbir değişiklik olmayacak onlarda...

İnsanı hayvandan ayıran iki özellik vardır. Biri ilim, diğeri din. Natürist felsefe, tabiatı putlaştırdı. Çünkü iman başka, inanç başkadır. İnanç umumidir. Budistlerin Buda'nın heykeline tapması inançtır, iman değildir. Natüristlerin tabiata tapması inançtır, iman değildir. Allah indinde din İslamiyet'tir. İnançlara din denilmesi büyük bir yanlıştır.

Demek ki yeni yıl pek çok manevi ve maddi problemlerle geliyor.

Yıllar önce Madrid'de boğa güreşi seyrettim. Arenadan çıkarken kendi kendime şöyle söyledim: Eğer bu boğalar birinci boğanın başına gelen felaketleri bilselerdi, okusalardı matadorun elinde oyuncak olmazlardı. Tarih tekerrür eder. İbret alınmamışsa...

Yeni yıla girerken evvela geçmiş yıllara bakacağız. Şimdiye kadar ne yaptım?

Yeni yıla girmek, yeni bir eve taşınmak gibidir. O evde mesut olmamız lazım, okumamız lazım, ibadet etmemiz lazım.

Kocaman bir yıl var önümüzde. Zamanın kıymetini bilmeyen zamanla kıymetsiz olur. Artık gerisini siz düşünün...