Zamanın seyri mütehavvildir,
Kâh hazan'u kış, kâh bahar olur.

Gehi asumanı zulmet sarar,
Cennet-âsâ bağlar tar-mar olur

Nüzul edince keremle rahmet;
Nice deşt'u, viran gülzar olur.

Mümasil zamana encâm-ı nas;
Kimi şaki, kimi ebrar olur.

Kimisi rasindir polat gibi
Gör ki küfre sedd-ü hisar olur.

Kimi efkârı ile mani-i haktır
Bakarsın kâselis-i füccar olur.

Kimi etvarı ile muin-i fasıktır,
Tutar da küffara zünnar olur.

Kimi rah-ı Hak'ta şir-i jiyan,
Kimi Cahime seng-ü zınnar olur.

Kimi esrar-ı hilkate umyan
Maziden ihbarla ahbar olur.

Kimi ki müsta'fiyi kemaldir,
Say; 'küfrüyle bir mim murdar olur' (١٣٥٧)

Kimi kerem'i rahmetle saiddir
Siccin de Cinan'a civar olur

Kimi şarihtir Envar'ı Hakka;
'Asr-ı saliste bir sin serdar' olur. (١٣٧٩)

Esrarı ziyade şerh edemem;
Korkarım ki esen berdâr olur.

Gehi: Ba'zan.
Zünnar: Eskiden papazların bağladığı rükua engel enli kemer
Zınnar: Kaya