Vedat Yıldız

Türkiye'de ateist geçinen kafası karışık bir kesim var. Bunlar sözlerine başlarken şöyle giriş yaparlar: "Görmediğim bir şeye inanmam, herşeyi görmem, dokunmam lazım."

Zannediyor ki her şey onun aklının tartısına göre yapılmış. Halbuki bir sebep varsa, bir de müsebbibi vardır; bir masa, bir sandalye varsa onun da bir sanatkârı var, her şeyi kendi aklına göre tartamazsın ateist efendi!

Bir ilim, bir irade, bir kudret varsa ortada, akıl o akıl ise, bir hakikat, bir hikmet arayacaktır. İşin ehline gidecek sual edeceksin önce. Öyle keyfime göre 'ateist oldum, deist oldum, bilmem şu oldum, bu oldum' demek yok. Madem aklın var, meraklısın, önce şunu bilmen gerekecek: "İnsan bilmediği şeye düşmandır" yabanîdir.

Peki nasıl olacak ki yabanilik gitsin? Elbette ilimle, hikmetle, marifetle o yabanilik, düşmanlık gider. Sen de bilirsin ki ateist efendi yeni okula başlayan çocuğa önce harfleri öğretirler, talim ederler, sonra terbiye ederler. Öğrencinin hakkı yok ki harflere itiraz etsin, itiraz etse hocanın tedibiyle karşılaşır, çünkü o öğrenmeye muhtaçtır.

Şimdi ateist efendi, gelelim sana. Sen Kur'ân'ı öğren, sonra mânasına hâkim ol. Hâkim olamadıysan ehline sor, o sana cevap verecektir. Sonra Hazret-i Muhammed Mustafa'ya (asm) bak. O'nun (asm) gelmiş olduğu çağın insanlarına bir göz gezdir, ahlâken ne durumdaydılar, nasıl yaşıyorlardı? Bir karanlık çağ nasıl onun gelişi ile aydınlığa kavuşmuş, nasıl bir başka hâle bürünmüştü. Siyer-i Nebî'yi de oku ama basit okumak yok sana. Nakış nakış okuyacaksın, okuduğunu iyice hazmedeceksin.

Aklın ve vicdanın bozulmamışsa hakikat nezdinde Kur'ân'ın hak, Resûlullah'ın sâdık olduğunu idrak edeceksin. Bunu anlamak için de Kur'ân'ın bu asrın fehmine dersi olan Risale-i Nur eserlerini oku ki, içinde senin o şüphelerine tam muknî ve mutmain cevaplar olduğunu göreceksin.

Körü körüne inkâr, senin ebedî saadetini mahvedecek; ebedî ve dâimî elemler ile birlikte teessüfler içinde kalacaksın. Böyle olmaması için, oku, idrak et, hazmet. Vesselam.