Evlâdının İdolü Babası olmak gerek,
Bir Evlâda bir Baba, Numune olmak gerek.
 
İnancı, İbadeti, başköşeye yerleştir,
Ardı-sıra peşinden iyi âdetler gelir.
 
Çalışkan ol, dürüst ol, harama meyil etme,
Her yere birlikte git, Evlâdını terk etme.
 
Lisan-ı Hâl tesirlidir, az konuş, çok yaşa,
Sözlerinle tamamla; inan ki; gitmez boşa.
 
Karamsarlık eyleme, hep şevk ile dolu ol,
Evlâdının gören gözü, uzayan bir kolu ol.
 
Bilmediğini öğret, aç önünü yürüsün,
Eğer böyle yaparsan, geçtiğini görürsün.
 
Araştırıp, soruştursun, yeni icatlar yapsın,
Memleket evlâtları, ondan bir hisse kapsın.
 
Tanıt Mefahirleri, ezik yetişmesinler,
Ecnebî Meşhurları, efendi bilmesinler.
 
Bir Osmanlı Torunu, Yiğit olup yetişsin,
Ataların Adaleti, Cesareti gelişsin.
 
Himmetini Milletine fedâ’ etsin durmasın,
Yetime ve öksüze, bir tek fiske vurmasın.
 
Şefkat kanadın gersin, mazlumların üstüne,
Dost eylesin mazlumu; kendi kadîm dostuna.
 
Babalık böyle bir şey, ince ele, sık doku,
Eğer bir Gâyen varsa; çok araştır çok oku.
 
Barındırma cehaleti, ocağının başında,
Cahilâne iş yapanın, hayır olmaz işinde.
 
Sadaka-i Câriyen, Evlâdın ve emvalin,
İyi kullanmaz isen; pişmanlık olur hâlin.
 
Ger pişman olmayalım; Dünyada, Ahirette,
Mutlu, Mes’ud olalım, hep birlikte Cennette.