Risale Haber-Haber Merkezi

Pozitivizmin tavan yapmaya, pozitif bilimlerin hüküm sürmeye başladığı 20. Yüzyılın başında, Avrupa’dan başlayarak tüm dünyaya insanlardaki dini inançları ve dini değerleri yok etmekle için atağa geçtiği bir sırada, Bediüzzaman Said Nursi, “maddiyyunluk” olarak tanımladığı bu felsefeyi, ki “Pozitivizm üst kimliği ile anılan ve Pozitivizmin çocukları olan  Natüralizm, Sosyalizm, Komünizm, Kapitalizm, Faşizm, Freudizm, Taylaorizm, Hedonizm, Septisizm vb. tüm bilimsel ve sosyal –izmler gibi  alt kimlikleri kapsayan” bu kavramı Lemaatte şu şekilde özetler:

“Maddiyunluk bir tâun-u mânevîdir
Maddiyyunluk bir tâun-u mânevî; beşere de tutturdu şu, müthiş bir sıtmayı. Hem de âni çarptırdı bir gazab-ı İlâhî. Telkin, hem de taklid,
Tenkide kabiliyet-i tevessüü nisbeten, o tâun da ediyor tevessü’ ve intişâr. Telkini fenden almış, medeniyetten taklid.
Hürriyet, tenkid vermiş; gururundan dalâlet çıkmış."

Bediüzzaman Maddiyyunluğa/Pozitivizm temel fikrine karşı düşündüğü İslami/İlahi yaklaşımı somut ve kurumsal bir yapı olarak Medresetüz-zehra projesini ile gündeme getirdi. Bediüzzaman hazretlerinin eğitim felsefesini oluşturan bu proje, Kur’an, Kainat ve insan üçgeninden alan; Kur’an-ı kainatın bir tercüme-i ezeliyesi olarak değerlendiren bir yaklaşımdan, İslam’ın fenlerin babası olduğunu, akıl ve kalbin birlikte kullanılabilmesi için dini ilimlerle fen bilimlerinin birlikte sunulmasına yönelik gösterdiği performanstır.

"Medeniler için korkudan sevgiye geçiş kılavuzu" yazısı için TIKLAYINIZ