Herkes kendi kendine ben demekte kendine
Eskiden ben herkese sen diyordum her zaman
Benlik şimdi yenildi biz diyenin fendine
Her nedense ben de ters gidiyordum her zaman.

İbret ile bakmıştım gönüllerde ene’ye
Meğer imtihan için yarıp girmiş sineye
Değil mi ki acizsin hoş görünmez dideye
Kurtulmak için dua ediyordum her zaman.

Kötü nedir bilmezdik sonra birden fark ettik
Elimizden tuttular hakikati derk ettik
Zihinler toparlandı hak yoluna çark ettik
Demek ki bunun için övüyordum her zaman.

Bize biz sen demeyiz bizler bize biz deriz
Her kim bize biz dese böyle söze söz deriz
Vahdet için hepimiz artık dua ederiz
Ben bu yüzden kendimi dövüyordum her zaman.

Birlik ve beraberlik isteyene verilir
Fikirler başka-başka olmuş ise yerilir
Kalple kafa çatışsa enâniyet dirilir
Bereket versin bizi seviyordum her zaman.