Bir daha kaybettik Üstadım seni,
Hayatının devamı, Ağbeyim gitti.
 
Gördü çok şükür Nur Bayramları;
Gözünüzle bakarak; gülerek gitti.
 
Teslim etti emaneti emin ellere;
Binlerce dualar alarak gitti.
 
Adı, adresi, Dünya, Türkiye;
Seyr ü Cevelân-ı Sungur’um gitti.
 
Nazarında Üstadın; Aslan Bey idi;
Aldı da sancağını; Üstada gitti.
 
Seksen küsürlük şu fânî ömrü,
Kûşe-i Müsteşfâda, bırakıp gitti.
 
Hizmeti dillere destan olmuştu,
Vesîle-i necât, Ağbeyim gitti.
 
Bütün Ağbeylerin rehberi olan;
Sadâkat timsali Ağbeyim gitti.
 
Son zamanda hastalıktan muztarip;
Şifayı; Ahirete bırakıp gitti.
 
Şehîtler, Sıddîkler, olsun yoldaşın,
Bizleri yollara, koyarak gitti.
 
Şimdi tüm vazife ve külfet bitti;
Ağbeyim ücretin, almağa gitti.
 
Hizmet için vardı, zaten dünyada,
Hizmetini bihakkın yaparak gitti.
 
Oğulların, Kardeşlerin aldı bayrağı,
Emaneti ehline, devredip gitti.
 
Eyüp Sultan mı, Barla mı kabri,
Takdiri; Ağbeylere bırakıp gitti.
 
Sadakte der, her hâle Kabrinde bize;
Her şeyi bilerek,  bularak gitti.

Yolun açık, yoldaşın olsun Resûl,(a.s.m.)
Ve: Üstadın yanına Nur olup gitti.