Ahmet tam on yaşında
Hem de aklı başında.
Sınıfın en zekisi
Hem uzun hem irisi.

Hastaydı öğretmeni
Rapor almıştı yeni.
Yerine gelen vekil
Hiç iyi birisi değil.

Her gün kötü fikirler,
Anlatır zihin kirler.
Günlerden Salı ders: fen
Allah görünmez neden?

Soruyorum ben size
Diyor hoca sinsice
Hiç birinde yok cevap
Yutuldu zehirli hap.

Ahmet hiç dayanamaz
Kılıyordu hep namaz
Fırlar kalkar ayağa
Katlanarak dayağa

Bir sualim var benim
Cevap nedir öğretmenim?
Söyle dedi öğretmen
Ahmet konuştu hemen.

Kimdir yaratan sizi?
Kimdir büyüten bizi?
Öğretmen bir anda
Şaşırdı o zamanda

Kendi kendime oldum
Tabiatla can buldum
Hepimiz her şey böyle
Otur konuşma öyle

Ahmet oturdu üzgün
Cevap değildi düzgü
Neden dondum kaldım ben
Hiçbir cevap vermeden

Elbet bir cevabı var
Delilsiz değil bunlar
Arayıp bulmalıyım
Bilene sormalıyım.

Durmadan böyle der
Sıkıntı canını yer.
Cumartesi ve Pazar
Devamlı okur yazar

Gece olur uzanır
Bir uykuya yaslanır.
Renkli, tatlı bir rüya
Okuldaymış güya.

Bir âlim ders veriyor
Deliller gösteriyor.
Önüne çökerek diz
Dinledi sessiz sessiz.

Bir sürü dersler aldı
Ve nihayet uyandı.
Rüyayı gerçek sandı
Gerçek değil aldandı.

Üzülse de neşeli
Bak her hâlinden belli.
Yine okula gitti
Planı tespit etti.

Bir yaz günü ve sıcak,
Öğrenciler çıkacak.
Öğretmen zaten gider,
Bakın Ahmet ne eder?

Tek başına sınıfta
Bomboştur kara tahta.
Tebeşiri alır ele
Ne çizer bakın hele.

Birkaç canlı çeşidi
Bazısı insan idi.
Koşar bahçeye iner
Biraz sonra zil çalar
Hoca sınıfa dalar.

Bakar çizilmiş tahta
Hiç kimse yol ayakta.
Bunları kim çizdi der,
Sesi sınıfta gürler.

Kimseden çıkmaz ses
Sanki kesilir nefes.
Kim karaladı, yazdı.
Biriniz yine azdı.

Tahtaya dikkat eder
Resmin yanına gider.
Bakar altında kendi adı,
Hemen basar feryadı.

Herkes tir tir titrerken
Öğretmen de gürlerken
Ahmet parmak kaldırır
Kaya hoca saldırır.

Aman hocam yapmadım
Ben bahçede hopladım.
Kim yaptıysa söyle sen
Yoksa suçlu böyle sen.

Öğretmenim bunları
Resim ve yazıları,
Bak pencere açılmış,
Tebeşirler saçılmış.

Hızlı bir rüzgâr esmiş
Tebeşir kalkmış gelmiş.
Kendisi yazmış,çizmiş.!
Öğretmen der: Olamaz.

Bunu akıl alamaz.
Bak tabiat yapmış
Eşek ve at
Adını yazmış utanmayıp
Ah tabiat tabiat

Öğretmene mi inat
Ahmet anlatır, durmaz
Konuşmakla yorulmaz
“Kendi kendine oldun
Tabiatla can buldun.”

Dememiş miydiniz siz,
Dinlememiş miydik biz.
İşte bunlar olmaz da
Çizilip yazılmaz da

Bunların hakikisi
Canlı, büyük irisi.
Olmuş kendi kendine
Ders saldırırsın dine.

Bunca ilim okuyup
Sözde ilim dokuyup
Biz masum çocukları
Sokma uğursuz arı.

Heyecanlıydı Ahmet
Hırsı dindi nihayet.
Kaya bey durdu, kaldı
Düşüncelere daldı.