Colin Turner

Her bahar küçük bahçemizin ölümden geri getirildiğini, iskelet gibi ağaçların uzun, cansız kıştan sonra taze yaprak ve meyveler aldığını görüyoruz.

O halde neden çürümüş kemiklerimizin ölümümüzden sonra diriltileceğine inanmıyoruz?

Her sabah yataklarımızdan kalkıp ölüm uykumuzdan dirilip yepyeni bir günü karşılamaya hazır hale getirildiğimizi görüyoruz.

O halde neden kabirlerimizden dirilip yepyeni bir dünyada bize yeni bir hayat verileceğini kabul etmiyoruz?

Rahim olarak bilinen küçük bir alemin karanlık, kanlı iç kısmında yaratıldık. Sonra da tarlaları, nehirleri, denizleri, dağları ile bu geniş, mavi göklü dünyaya getirildik.

O zaman neden birgün bizi bu dünyadan alıp, gözün görmediği her şeyden çok daha büyük ve inanılmaz bir diyara koyacağına inanmayı reddediyoruz?

Ölüm ve dirilişin işaretleri ve çizimleri dört bir yanımızda.

Gözü görene, yüreği anlayana...