Küçük şeylerin büyük değiştiriciliği göz ardı ettiğimiz bir gerçeklik. Küçük anekdotlar; kaçırdığımız büyük mutluluklar manzumesi.

Büyüğün büyüsüne kapılmışlıktan göremeyiz ayrıntıların uyandırıcı iksirini. Küçüğe küçümsemek büyük fotoğrafı küçük ve eksik görmektir bir yerde.

Yerini bilmek, yönünü tayin etmek, hedefini belirlemek; küçük işaretlerde saklı hazinelerdir; bakmadan, görmeden geçer gideriz. Yerde sarı bir yaprağı çöp diye görürüz; oysa bir ömür sergüzeştidir o.

Yıldız küçük müdür? Sokak lambası kafası ile bakanlar için evet. Eşya ve hadiseler hangi veçhe ve açıdan bakılırsa o nispette kendini gösterir.

Günün ve gündemin büyük gürültüsünde küçüktür güneşin doğuşu, batışı; ayın yükselişi ve sönüşü; yıldızın kayışı… Kedilerin miyavlayışı, ürkek kaçışmaları, hoyrat oynayışları… Yaprakların savruluşu, tanınmamış birinin ölümü…

Bir uçak düşer bütün nazarlar ona döner! Acaba ilişkilerimiz nasıl olur; zihin kayar, kalp kayar…! Küçük bir kuşun uçuş harikalığı kaçırdığımız büyük gösteridir; kayboluncaya kadar seyretmeyi yüksünürüz; yüklendiğimiz geçim derdini düşünmekten.

Otobüste, yolda, ara sokaklarda, çıkmaz yollarda insan manzaralarına seyir; akıllı telefonlarla büyük meşguliyet! engeller bizi. Engeller haftasında dem vurur, nutuk atarız.

Güneş sabahları güler, akşamları hüzün eker zamana. Mekânda fark etmediğimiz güneş hakikati, hayatımıza nasıl aydınlatır? Koskocaman Ay, kandil gibi asılır durur gecede; ekranlarda uçak seyrini izlemek daha büyük iştir!

Bir uçak düştü pir düştü!

Dünya, kaç bin yıldır boşlukta düşmeden dönüp gidiyor. Sade dünya mı; güneş, gezegenler, samanyolu, Kehkeşanlar kümesi… Elektronun çekirdek etrafında raksı, atomların akışı…

Hangisi büyük? Kehkeşan’ın yanında sarı yaprak, uçak?

Hakikat uçağına binip ne zaman yıldız ötesi yolculuklara çıkacağız?

Sarı yaprağın damarlarında yıldızların haberini okuduğumuzda.