Sen ne akılsızsın ki, lehine olan hak şeyleri terk,aleyhine olan şeyleri istiyorsun.
Sen ne fesatsın ki, kalp ve aklıma hep fena, muzır ve pis şeyleri fısıldıyorsun.
Sen ne zalimsin ki emanet olan bedenimi helakete, cehenneme  sürüklüyorsun.

Sen ne ahmaksın ki, hep boş, malayani işe yaramaz şeylerle meşgulsün.
Sen ne ahlaksızsın ki, hep sefil, rezil şeylere iştiha gösteriyorsun.
Sen ne kabasın ki, hadsiz niam-ı İlahiyeye şükür minnetini hissetmiyorsun.
Sen ne rezilsin ki, menfaatin olan şeylere, esbaba perestiş edip  hemen eğiliyorsun.

Sen ne edepsizsin ki, duyanı, işiteni utandıracak hacaletaver şeyleri yapıyorsun.
Sen ne gayretsizsin ki,  güzel şeylere gayretin az, yapmaya sanki ölüyorsun.
Sen ne serseri avaresin ki, semavat ve arzın teslim olduğuna teslim olmuyorsun.
Sen ne inatsın ki, beş para etmez şeye bir sene direniyor, hakta sebat etmiyorsun.
Sen ne kabiliyetsizsin ki, Fatır-ı Hakimin sana ihsan ettiği hadsiz kemalata müsait binler istidadını körletiyorsun.

Sen ne meraksızsın ki, hilkat ağacına meyve ve saadet-i ebediyeye namzet olduğuna alaka göstermezsin. 

Sen ne müsrifsin ki, ömür sermayeni bad-ı heva har vurup harman savuruyorsun.
Sen ne tembelsin ki,  elini kıpırdatmak istemez, “elma piş ağzıma düş” diyorsun.
Sen ne vicdansızsın ki, emanet olan can ve bedenimi sokakta bulmuşsun gibi telef ediyorsun.

Sen ne kafasız bir tacirsin ki, elmas gibi vakit ve hayat sermayeni cam gibi faniyata sarfediyorsun.

Ey nefis sen ne cahilsin ki, zararına olan şeylere meylediyorsun, onların peşinden koşuyorsun.
Sen ne beyinsizsin ki, sineklerin ısırmasından kaçar, ejderhaların ağzına atlıyorsun.
Sen ne hesabını kitabını bilmezsin ki, şimdiki bir üzüm tanesini ebedi bağlara tercih edersin.

Sen ne şerursun ki, hep şerlerin peşinden koşuyorsun.
Sen ne tahripçisin ki, kendin için dünyayı yakmak istiyorsun.
Sen na hainsin ki, vücut emanetini yerinde kullanmak istemeyerek emanet sahibine hıyanet ediyorsun.

Sen ne doymazsın ki, dünyayı yutsan doymuyorsun.
Sen ne harissin ki, dünyayı yaksan durmuyorsun.
Sen ne adisin ki, elması bırakıp, cam parçalarını cebine dolduruyorsun.
Sen ne fırıldaksın ki hakka yürümemem için bin plan çeviriyorsun.

Sen ne fenasın ki, hep fena şeyleri tasvir edip, hiçbir şeyi düşünemez hale getiriyorsun.
Sen ne manyaksın ki, deve kuşu gibi ölüm seni görmesin diye başını gaflet kumuna sokuyorsun.

Sen ne alavereci dalaverecisin ki, bakırı altın diye bana yutturmaya  çalışıyorsun.
Sen ne utanmazsın ki, pür kusurunla hep kendini beğenirsin.
Sen ne sersemsin ki, istikamette hiç gitmezsin.
Sen ne yapmışsın  ki, hep övünmek istersin.

Senin ne kıymetin var ki, hep “ben benim” dersin.
Sen ne itsin ki, kelpliğini unutup ağalıktan dem vurursun.
Sen ne şerefsizsin ki, kapıcı iken kendini padişah diye yutturuyorsun.
Sen ne büyük düşmansın ki, başka düşmana ihtiyaç bırakmıyorsun.

Ey nefis sen ne şeysin ki, hilkatindeki bin hikmeti, bin maslahatı, bin nimeti, bin kıymeti derk etmez, düşünmeye çabalamaz, akıl etmezsin.
Ey nefis sen ne şeysin ki, kainatta nokta-i mihrakiyye olduğunu hissetmezsin.

Ey nefis sen ne şeysin ki, lezzetin menşei olarak yaratıldığını bilmezsin.
Sen ne akılsızsın ki, bakiyatı anlamayıp, fena ve fanilikte yuvarlanıyorsun.
Sen ne gafilsin ki, etrafındaki ibretamiz şeylerden, esmayı gösteren eşyadan gafilsin

Sen ne nankörsün ki, seni hiçten yaratıp ayakta tutanı unutmak istiyorsun.
Sen ne asisin ki, kainatı itaatine alan Zat’a  itaat etmek istemiyorsun.
Sen ne sağırsın ki, kainatı nağamata getiren “lailahe illallah” Musika-i İlahiyeyi işitmiyorsun

Sen ne körsün ki, hep gördüğün halde, her şeyin gösterdiği Sani’i görmüyorsun.
Sen ne lal’sın ki, her şeyin avaz avaz haykırdığı hakkı  söylemiyorsun.
Ey nefis senin şerrinden Rabbi Vahide sığınıyorum
Ey nefsi emarem senin şerrinden, nefsim Yed’i Kudretinde olan Allah’a sığınırım.

El Eman, El Eman ,Ya Hannan Ya mennan,Ya Ğufran, beni nefsi emaremin şerrinden emin eyle, halas eyle, kurtar.
Ya Rab sen bu zavallı ve ne yaptığını bilmez nefsimi islah eyle.
Ya Rab, bedenimde, âlemimde, kalp ve aklımı, nefis ve nefsi emareme hakim eyle.

Ya Rab.nefsimi  teslim alıp  ve ikna etmeme  yardım eyle.
Ya Rab bu  aciz ve cehenneme dayanamaz nefsimi hakka teslime kandır.  Mutmeinne sınıfına lütuf ve kereminle dahil eyle

Ya Rab İsm-i Âzamı’nın,Resul-i Ekrem (ASM)’ın Kur’an-ı Mu’ciz’ül Beyanın hürmetine beni ve umum Risale-i Nur Talebelerini nefsi emarenin şerrinden, kabir azabından ve cehennem ateşinden muhafaza eyle, Cennet-ül Firdevste mesud eyle.

Amim Amin Amin!.. Bi hürmeti Seyyid-ül Mürselin.