Ömer Özcan’ın haberi:

RİSALEHABER-Geçtiğimiz Aralık ayında kalp rahatsızlığından dolayı felçli duruma düşen Üzeyir Şenler Ağabeyi Bursa’da evinde ziyaret ettik. Üzeyir ağabey, yatağa bağlı vaziyette sabır ve şükür içinde günlerini geçiriyor. Bütün Nur Talebelerine selamı var, dua talep ediyor…

Üzeyir Şenler Ağabey,  1957’de Isparta’da yaptığı askerliğinin bir senesini, Bediüzzaman’ın yanında kalarak, O Büyük Kumandana hizmet ederek geçirir. Üstelik Askerî Birliğine ayda sadece birkaç kere giderek… “Talebim üzerine, ‘seni yanıma alacağım’ diyen Bediüzzaman’ın mânevî tasarrufu ile oldu bu iş” diyor kendisi...
“Ağabeyler Anlatıyor-5” kitabında hatıraları yayınlanan Üzeyir Şenler isteğimiz üzerine bir hatırasını tekrar anlattı.

Bir gece Üstadın odasından Allah’a niyaz edişini duydum

Gece Teheccüd namazına kalkardı Üstad… Yatsıyı kılar, dünya kelamı konuşmadan yatar ve iki üç saat uyur, ondan sonra kalkardı. Sabah namazına kadar, kuşluğa kadar daha uyku yok...

Bir gece ihtiyaç için kalkmıştım. Odasının önünden geçilirdi… Vakit gece yarısı… Üstad’ın sesini duydum birden, odasından geliyordu... Öyle canhıraş bir ses, öyle muhrik bir yakarış, öyle ağlar gibi hazin bir niyaz ki, tüylerim ürperiverdi bir anda... “Yâ Rabbi, Yâ Rahim, Yâ Kerim…” diye öyle içten ve derinden yalvarıyor ki, sanki Rabbi ile karşı karşıya… “Aman Allah’ım biz insan mıyız, (……) gibi yatıyoruz” diye titredim birden. Ömer kardeşim bu anlatılamaz… Üstad sabahlara kadar böyle… Ben buna şahid oldum…