1 Aralık 2008. Saat 07:27. İstanbul havaalanı.

İhramlarımızı giymiş kontrolün son noktasında uçağa binmek üzereyiz. Sabahın erken saatinde kalkıp yola koyulduk. 3 saatlik hareketin adı konulacaksa her şey yolunda ve sakin gidiyor. Bunun iki sebebi var. Biri hac organizasyonlarında ve havaalanlarındaki iyileşme. Esası ise hacca gitmenin verdiği sürur, sukunet ve teslimiyet hali.

Üç yıl öncesine göre müşahade ettiğim; hacı adayları daha hazırlıklı, rahat ve uyumlular. Telaş yok. Yaş ortalaması gençleşmiş. Diyanetin son tespitlerine göre 54'e düşmüş. Eşlerle birlikte katılma oranı fazla.

Bu arada, son ana kadar cep telefonu ile evladının okul servisini kontrol eden anneler, hassasiyetlerini koruyorlar. Bu satırları yazarken bazı aileler hacılara ikramlarda bulunuyor.

Bütün hacıların ittifak ettiği bir şey var. Herkes bir heyecan yaşıyor. Organizayon firmaları daha iyi bir iletişim içindeler. Hacıların diyalog seviyesi çok iyi. Dilruba Turizmin müşterisi olarak gözlemlediğim bu. Her şey çok iyi ve yolunda şükür.

Son anda gelen vize ve yola çıkma aciliyeti sebebi ile helallik dileyemediğim dostlarıma, kardeşlerime, gönül dostlarıma ve Risale Haber okuyucularına haklarını helal etmelerini diliyorum.

Şartlar müsait olursa sizlerle duygularımızı, hac psikolojisini paylaşacağız.
Sizlerin de dualarını o mukaddes makama arz etmeye çalışacağız beraberce.
Zaten dua her yerde Rabbine ulaşan bir sırdır.

Şimdi, kutsal mekanlarda kendine yükleme yapmak zamanı.

Tekrar buluşmak duasıyla.

[email protected]