İnanmaya inanmak
hayata kalbinden tutunmak
ve atmak bir yaşam boyu
sevdayı, şefkati, hüznü
insanlık yüreğinde.

Yaşamı yaşamak
su altından çıkmış biri gibi
nefesi burnuyla yakalamak
dağda, ormanda gibi
ciğerlerini havayla doldurmak
ve göğsünü, sırtını dik tutmak
işte yaşamın özü budur dersin.

Var olmanın şükrü ile
her dakikada gözlerinle hayata parıldamak
ve birini sevdiğini
ve onun seni sevdiğini
onun gözbebeklerinde görebilmek

birileri için var olduğunu
varlığınla hissettirebildiğinde
senin için birilerinin var olduğunu
nefesleri ile dahi seni ısıttıklarında
işte bunun için var olmalıyım dersin.

Her saniyende sana verilenleri
yaşadığını yaşadığında
hiçbir kula kul olmamamın
sana her şeyi Veren’e kul olmanın
kendinde ve dünyada
sultanlık olduğunu anlayacaksın
ve kendi hayatımı yaşıyorum dersin.

(AD)