Ahmak ve kibirli insanların verdiği olumsuz enerjiden kurtulmanın en başı onlardan uzaklaşmak olsa gerek, ne var ki bu da her zaman mümkün olmuyor. Hele bir şekilde yakın olmak zorunda isen, aynı grubun içinde bulunuyorsan ne mümkün!

Bir de hiç tanımadığın birinde öyle hal olabilir; göz göze geldiğinde adeta çarpılırsın; gönül ritmi bozulur, zihin akışı zedelenir, hisler allak bullak olur! Bazen birkaç saat bazen birkaç gün sürer bu hal; aynı ortamda bulunup sohbet etme durumunda kalmışsan derler ya “yandı keten helvası”!

Bu durum gözü korumanın önemini ortaya çıkarıyor; gönlü korumanın gözde başladığını hatırlatıyor ve ikaz ediyor!

Elektro manyetik dalgaların olumsuz etkisinden daha büyük bir etki veriyor böylesi insanlar. İnsanlara fazla karışmamak, günahkarlarla göz göze gelmemek, zaruret haricinde fazla muhatap olmamak; boşuna edilmiş tavsiyeler değil, bir anlamı, bir hakikati var, tecrübesi var.

Bu bağlamda yalnızlık ne güzel şey, cep telefonunu kapatıp dinlenmek gibi bir şey!

İşimiz var, gücümüz var telefonsuz yapamayız Eyvallah, onlara ne diyebiliriz! Sosyal medya denen mecrada hiç işi olmadığı halde saatlerce gezinen, alış veriş merkezlerinde öylesine dolaşanlar günü mutsuz ve yorgun tamamlar, uyku bile dinlendirmez onları, hastalık yakındır!

Her insanın frekansı birbirine uyacak diye bir şey yok; bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar dostun iki elin parmaklarını geçmeyecek kadar samimi arkadaşın varsa ne gam; dünya senindir!

Gölgelik dünyada yolcu edasıyla yaşayanlar; gerçek dostu, gerçek yareni, gerçek zenginliği, gerçek nasihati bilir, pencerelerden seyreder içlerine girmez! Girse hem karıştırır hem karışır, iyisi mi zaruret derecesi…

Lüzumsuz şeyleri terk etmek lüzumlu şeylere alan ve imkan sağlar; zihin rahatlar, gönül sükun bulur, ruh incelir. Ahmak ve kibirli insanları kalben terk etmek de lüzumlu bir şey; gıybetini yapmadıkça, ona karşı kötü ahlak sergilemedikçe olabildiğince uzak olmasında, olabildiğince uzaklaşmanın ne mahsuru olabilir?

İyi de olur!?

Bize iyilik lazım, güzellik lazım, doğruluk lazım! Ömür hızla akıyor, boş şeylerle uğraşacak zaman yok; tevazudan kim küçülmüş, affetmekten kim zelil olmuş, infaktan kim fakir olmuş, muhabbeti yerinde kullanmaktan kim düşman kazanmış vesselam.