Irak’taki iltihaplı yara deşildi, Türkiye’deki ise kaşınmaktadır; o da Aleviliktir.
Bunun içerisinden özellikle marksist, siyasete bulaşmış ve hala kulaklarımda çınlayan, Ankara’daki bir dedenin feryadı ki, “14 bin alevinin ateistliğe kaydığını” feryad ederek dile getiriyordu. Ateizme itilmeye çalışılan ve Hz. Ali Efendimizden koparılmaya çalışılan bir alevi gençliği…
Hacı Bektaş-ı Veli Kültür Merkezi Vakfı Genel Başkanı Hasan Meşeli, ”Bazı alevi dernek ve vakıfların başında ateist insanların olduğunu” iddia ediyor.

Bu memlekette Alevi yönetici ve de savcı olamaz mı?
Osmanlıda ermeni ve gayri Müslimler idareci olmuş genelde pek de mesele olmamıştır.
Gayrı Müslim mahkemeleri kurulmuş, bundan kaçınılmamış, çekinilmemiştir.
Alevisi de elbette yönetici olabilir.
Burada esas olan uyumdur, adapte olmak ve alet olmamaktır.

Türkiye’deki problem Ergenekon problemidir. PKK, Ergenekon tarafından kullanılmaktadır. Kaosu besleyen ana kurum. Anarşiden medet bekleyenlerin ortak karargahı…
PKK Ergenekon’un sol versiyonu ve koludur.
Maalesef Ergenekon bazen sağ kolunu ve versiyonunu da devreye koymaktadır.

1970’lerin sağ ve sol versiyonları bazen ortak noktalarda birleşerek Türkiye’deki kaosa odun taşımakta; basireti kapalı, çözüme kör, askeri vesayete açık, kimliği ve kişiliği oluşmamış insanlardır.

Kendisine sağ parti diyen kimseler çözüme yönelik, anayasa maddelerinin değişimine matuf bir adım atmayıp, solla aynı partnerde hareket ederse, bir yirmi yıl daha bu kaos devam eder. Tarihten ders alınmamış zilleti kabul etmiş olurlar.