İsmail Kayan Ağabeyime

Seninle ve Cüneyt Hocamla Pazartesi (bundan 12 gün) önce konuşmuştuk. Siz İzmir’den Muş’a havaalanına inecek olan ve öyle anlaştığınız Abdulkadir Badıllı Ağabey’i oradan alıp Bitlis Said Nursi Sempozyumu’na getirecektiniz. “İnşallah” ile biten konuşmamız böyleydi.

Bu konuşmamızdan iki gün sonra (Çarşamba günü), bir hizmet yolunda, bir taziyeye giderken Siverek’te kahvaltı yapıp, kardeşliğin ve dostluğun resmini çekmiştiniz. Son resimden yarım saat sonra kaza yaptınız.

Kur’an okurken, Cenab-ı Hakkının size böyle temiz bir ölüm ve hüsn-ü hatime nasip ettiğini gördük.

Arabada 5 kişiden biriydin. Sadaka sen oldun. Çünkü sadıktın. Diğer kardeşlerin senden gençti. Kader, senin onlara hizmet sorumluluğunu da onlara yükledi.

Cüneyt Hocam’a demişsin ki; “İnşallah Badıllı Ağabey’i alıp, Norşin’de Cuma namazını kılıp, oradan da Bitlis Said Nursi Sempozyumu’na katılacağız.”

Senin bu duana, bu arzuna, bu niyetine, bir dua olsun diye şu an ağabeyim saat 12.09 ve biz Gürbüz Hocam, Şerif Hocam, Mustafa Duman Hocam’la Norşin’e indik. Ve senin Cennet asa dünyandan ve bizi seyrederken, Cumamızı nasipse kılacağız. 

On gündür, düşündüklerimizin hiçbirini, boğazımızda düğüm olan duyguların hiçbirini ifade edememiştik.

Sempozyumun yapılacağı El Aman’dan Norşin’e giderken bunları düşünerek, yaparak ve senin oradaki büyük zatlarla birlikte, bir Fatiha ile vakti icabetimizi, ihlâs dairesinde hepimize nasip etmesini diliyoruz.

Diğer Cüneyt, Ekrem, Abdullah kardeşlerimize de hizmet yolunda muvaffakiyetler ve acil şifalar diliyoruz. Selamun Aleyküm…