Konuya kitabın ortasından gireceğim; nasıl başladığını zaten biliyorsunuz, nasıl biteceği ise biraz da bize bağlı!...

 

BM, NATO gibi organizasyonların onayı olsun olmasın, gerekirse tek başına ve haber vermeden; Türkiye, resmî ve gayriresmî olarak Filistin'e asker ve silâh yardımı yapmalı!Veya doğrudan İsrail Hükûmeti'ne savaş ilân etmeli!

 

Tâki yapılacak mücadele sonunda, İsrail'deki mevcut hükûmet etkisiz hâle getirilsin! Böylece bu işin sorumlusu olan insanlık suçluları (ve geçmiş dönemlerdeki failleri de); uluslararası mahkemelerde yargılanıp, hakettikleri cezaları alsınlar!

 

Böylece Siyonist olmayan (veya Siyonist olsa bile mevcut hükûmetlerinin şiddet ve işgal politikalarını desteklemeyen) İsrail Halkı; kandan beslenmeyen, "korku ve şiddet"i siyasî enstrüman ve manipülâsyon malzemesi olarak kullanmayan bir hükûmet / devleti, kendi içlerinde kurabilme imkânına kavuşsun! Böylelikle dünya da, karşısında muhatap bulup, masada konuşarak anlaşabileceği bir hükûmet bulabilsin!

 

"Neden İsrail'e girelim? Daha yumuşak ve mantıklı ve risksiz ve daha kısa bir çözüm yolu yok mu?" Maâlesef yok! Başka mantıklı ve en az zâyiatlı, adil bir çözüme ulaşılacak; kısa yoldan kalıcı ve kesin hâlledebileceğimiz bir yol varsa;tek başımıza veya bizimle işbirliği yapacak ülkelerle birlikte, (uluslararası organizasyonların da oybirliği veya oyçokluğuyla onayını almak gibi absürd amaçlar peşinde koşmadan), hemen uygulayalım, ama yok! Varsa da ben bilmiyorum!

 

Zaten konuşa konuşa, miting - boykot yapa yapa 65 küsur yıl ve binlerce ma'sum Filistinli kaybettik! Çok geç kalındı, kaybedecek 1 günümüz bile yok! Bu sebepten en kısa ve kalıcı ve kesin çözüm: İsrail'e girmek!

 

Yok ateşkes ilânları, yok Filistin'e gıda - ilâç yardımları, yok tünellerle ambargonun delinmesi yöntemleri gibi şakaya benzeyen, komik ve geçici çözümlerle, asıl çözümü geleceğe ertelemenin; mes'eleyi iyice karmaşık hâle getirip, kör düğüm yapmanın bir mantığı yok! Artık sivsineklerle uğraşmaktansa, bataklığı kurutmanın vakti geldi; ağrı kesici vermektense, başağrısının nedenini teşhis - tedavi etme vakti geldi! Zaten uluslararası güçlerin imkân verdiği ölçüde olası her çözüm yolu denendi ve başka çıkış yolu kalmadı!

 

Bence İsrail'le savaşmaktan başka bir çözüm olmadığını hemen hemen dünyadaki tüm insanlar biliyor; sadece farkında değiller! Çünkü henüz ciddi ciddi bu konu dünya gündemine getirilmedi, salt düşünce bazında bile sesli olarak tartışılmadı! "İsrail'le savaş", seçeneklerden bir seçenek olarak dünya gündemine sunulmadı, konuşulmadı! Seçeneklerden biri olarak görülmedi! Sanki herkes gizli bir mutabakata varmış gibi; "İsrail'le savaş" hariç her alternatif tartışıldı, tartışılıyor! Bu konuda düşünce spekülâsyonu olarak bile beyin fırtınaları, televizyon programları ve anket - araştırmalar yapılmadı! Sanki konuşulması yasak, gizli bir sansür var gibi! Halbuki 65 küsur senedir devam eden işgal ve katliâmları, ayrıca sivil yerleşim alanlarını bombalama ve masum ölümlerini engellemek için; şiddete şiddetle karşılık vermek ve zulme uğrayana silâh - asker yardımı yapıp, karşı şiddeti bertaraf edip, savuşturmaktan daha doğal ne olabilirki!?

 

Zaten 1948'den beri Ortadoğu'nun ortasına bir bıçak gibi saplanan bu devletle, başlangıçtan bu yana bir doku uyuşmazlığı vardı; uzuv kangren oldu, artık kesilmeli; çünkü sağlıklı kısımlara da yayılıyor ve ağrı yapıyor!

 

"Neden İsrail'e cerrahî bir müdahale şart; neşter - ameliyatsız olmaz mı?" Olmaz, olmuyor, olamıyor!

 

Çünkü: Yıl 2014! İsrail buraya çörekleneli 65 yılı geçti! Gidecek veya geri adım atacak gibi de gözükmüyor!

 

Çünkü: Şimdiki ve geçmiş olan hükûmetler;diplomatik çözümü kabul eden veya sözden, "kınama ve uyarıdan" anlayanbirmuhatapolmadılar! Buna yönelik bir ümitte vermeyip, bilakis giderek arsızlaştılar! Yani konuşarak veya baskıyla anlaşabileceğimiz tüm diplomatik, siyasî ve ekonomik yollar bitti veya tıkandı!

 

Çünkü: 65 küsur senedir, bu zulme dur diyen veya çözüm bulan uluslararası bir organizasyon veya devlet çıkmadı ve çıkarılmadı!Çıkmadığı gibi; sükût edilerek veya en fazla basit bir kınamayla, direkt - indirekt desteklendi!

 

Hiç değilse en basitinden İsrail'e ekonomik - askerî - ticarî bir ambargo bile uygulanmadı! Çözüm bulmalarını geçtik; yapılan katliâm ve insanlık suçlarını önlemek için, Filistin - İsrail arasında tampon bir bölge oluşturup,burada uluslararası bir barış gücü bile konuşlandırılmadı!Tam tersi şu anda ambargo mazlûm olan tarafa uygulanıyor!

 

Ve daha halâ,8 küsur milyon nüfus, Erzurum kadar bir yüzölçüme sahip İsrail'e; 6 küsur milyar dünyadan "Dur bakalım, ne yapıyorsun!" bile diyenyok! Bunu geçtik; "Terörist Devlet" olarak ma'lumu ilâm eden bile yok! 8 milyon İsrail korkmuyor ama 6 küsur milyar dünya veya 2 milyar nüfuslu müslümanlar korkuyor!

 

Sakın "İsrail'in arkasında ABD var" demeyin! Buradaki Yahudi nüfusu bile % 2 civarı! Sakın mazeret arz ederken, kabahatini ifşa etmek anlamına gelen; "Evet ama bu % 2, güçlü ve zengin % 2" hiç demeyin! Çünkü "dünyada 2 milyar müslüman veya toplamda 6 milyar küsur insanın; bu % 2 kadar değer ve önem ve etkisi yok, beş para etmezler!" demiş olursunuz! Buna mazeretin, kabahatten daha büyük olması denir!

 

Dünya halâ; global dengeler, güç hesapları, uluslararası kanun - mevzuatlar, zarar - çıkar hesapları yapmakla meşgul! Sanki İsrail Ortadoğu'ya yerleşirken; kanun - mevzuatlara göre hareket etti! Sanırsınız karşımızda hak hukuktan anlayanbir devlet var! Bu mazeretlerinizi orada ölen bebeklere, yarın ahirette anlatırsınız! Elhasıl "2 milyar nüfuslu müslümanlar, 8 milyonluk İsrail'i tükürüğünüzle boğardınız, neden engel olmadınız!?" sorusuna geçerli bir cevabımız yok!

 

Müslüman ülkelerin ortasında,mazlûmun eli kolunu bağlamışlar; zalim vurdukça vuruyor! Hırsızlar evi basmış, evi ve eşyaları gasbetmiş; üstelik evdekileri kundaktaki bebeğe kadar vahşice öldürüyor; bir de ev sahibine "bunun suçlusu sensin!" muamelesi yapıyor! Elleri zincirli Filistin'in, bu yetmezmiş gibi nefes yolları ve kan damarları da kesiliyor! Necip Fazıl'ın deyişiyle: "Bu taksimi kurt yapmaz, kuzulara şah olsa!"

 

İsrail'e neden girmemiz gerektiğini kısa kesecegim, kundakta kanlar içinde parçalanmışbebeğinin ufacık bedenini bağrına basan anne veya daha biraz önce hayatta olan anne - babasının cesedine sarılıp ağlayan yavrular; benden çok daha iyi anlatır bunu!65 küsur senedir artık adiyattan olan bu tablolar tekrarlandıkça; artık İsrail'e girmek için başka bir neden veya hukukî zemin aranmaz!

 

Savunma makamında değilim ki, bir suçlu ve zanlı gibi; upuzun gerekçeler sayayım! Bilâkisbinbir dil ve gerekçeyle yaptıklarını savunmakzorunda hissetmesi gereken İsrail! Evet sanık sandalyesinde oturup,avukat tutmasıgereken İsrail! Çünkü "savaş" denilen şey,eşitler ve devletler arasında olur; aksi hâlde buna savaş değil, "katliâm" denir!

 

Faraza diyelim bunun adı "savaş", hatta faraza diyelim "kendini savunma' gibi,haklı nedenlerden kaynaklanan bir "savaş!"Böyle bir savaşta eğer bir ma'sum (hele hiçbir şeyden haberi olmadığı için "taraf" bile olmayan bir bebekse bu ma'sum) yaralanmış veya ölmüşse; bu savaş tüm meşruiyetini yitirmiştir! Çünkü Rabbimiz katında bir ma'sumun hayatı, tüm dünya coğrafyasından çok daha kıymetlidir! Çünkü ve zaten dünyanın kıymeti, üzerinde yaşayanlardan gelmektedir!

 

Bırak bir ma'sum bebeği; 1982'de mülteci kampını basıp, yaklaşık 3500 silâhsız çoluk çocuk, kadın - ihtiyar ma'sumun hunharca katledildiği ve İsrail'in ne devlet bazında ve ne de şahıs bazında cezalandırılmadığı "Sabra Ve Şatilla Katliâmı"; bunun "savaş" olmadığını ve neden hukukî - yasal dayanağa gerek olmadan İsrail'e girmemiz gerektiğini belgeler! Zaten uluslararası hukuk çalışmıyor, çalışsa bile İsrail'e işlemiyor!

 

İsrail; başta A.B.D., İngiltere ve çoğu Avrupa Ülkeleri'nin, ekserisi cetvelle çizilmiş Ortadoğu Ülkeleri'ndeki çıkar ve hegemonyalarının bekçisi, ileri karakolu ve lojistik merkezidir! Ortadoğu'nun, "Yönetilebilinir İstikrarsızlık Ve Kontrollü Kaos Yönetme - Denetleme Merkezi"dir! İşte sadece bu sebepten bile; BM, NATO ve bunlar gibi diğer uluslararası organizasyonlar İsrail'e taraftır! İşte sadece bu sebepten bile; bu organizasyonlar tarafından İsrail'e yaptırım uygulanacağı veya engelleneceğini ümit etmek, saflık olur! Bırak oybirliği, oyçokluğuyla bile dünyanın birlikte hareket edebileceği, haksızlığı önleyebilecek ortak bir çözüm yolu bulunabileceğini düşünmek gaflet olur! En iyimser tahminle bulunacak çözüm ise; İsrail'in şimdiye kadar yaptığı zulümlerin yanına kâr kaldığı, İsrail'e taviz verilerek yapılacaktır! 65 küsur senedir basbas bağıran bu açık gerçek anlaşılmadıysa, daha ne olması gerekir ki anlaşılsın!?

 

İşgalci staüsündek yapay bir ülke - devletle barış anlaşması yapabilmek ve uzlaşabilmek için, önce işgal ettigi yerlerden çekilmesi ve işlediği insanlık suçlarının bedelini ödemesi gerekmektedir! Bütün bunlar gözardı edilerek, mevcut durumun kabulü üzerinden yapılacak bir anlaşma; İsrail'e taviz ve yenilginin kabullenip, resmîyet kazanması ve İsrail'in suçlarının örtbas edilerek, meşruiyetinin tanınması anlamına gelecektir!

 

İsrail'in şiddetine şiddetle karşılık verilmesinin gerekliliği ve doğruluğu; reelpolitik gerçekler,uluslararasıdengeler, konjonktürel zeminve kâr - zarar hesapları gibi parametrelerle anlaşılamaz! Bu mes'ele matematik problemi değildir ki, hesap kitapla çözümünü bulalım! Ticarî bir mevzu değildir ki, kâr - zarar hesabıyla doğru davranışı bulalım! Burada bir "insanlık problemi" var, "İsrail Problemi" var!

 

Yasal zeminde güreşmeyen bir rakiple, halâ yasal çerçevede savaşmaya çalışmak aptallıktır! Ben öldürsem "katil" olarak yargılanıp, belki asılacağım bir cinayeti; İsrail hergün defalarca işliyor; sırf sıfatı "devlet" olarak tanımlandığı ve tanındığı için; kendisine "katil" denilemiyor; "sanık, suçlu" muâmelesi görmüyor! Güçlü ve muktedir olanın, kendi çıkarttığı yasaya göre uyguladığı katliâm ve zulümlerin, yasal ve hukukî olması; o davranışın âdil ve doğru olduğu anlamına gelmez; birşeyin yasal olması "suç" olmadığı anlamına gelmez! Sistemde bir problem var!

 

İsterseniz olayı daha kısa özetliyeyim: Konuşulamayan ve konuşulsa bile anlaşmaya varılamayan, yarım asrı geçti, evsahibini bastıran suçlu misali gayrimeşru zulüm ve cinayetler işleyen ve halâ dünyanın gözü önünde fütursuzca işlemeye devam eden bir devletle savaşarak anlaşmaya zorlamak, anlaşmıyorsa haddini bildirmek "farz-ı kifaye" olmuştur! Belki başlangıçtan beri durum böyle.

 

Geçmiş, geleceğin aynası olup; İsrail konuşularak anlaşmaya geleceğe dönük bir ümit vermemektedir! Hatta durum tam tersi istikamette olup, üstelik bize ümitten çok daha fazla şey vermesi gerekmektedir! 

 

"Filistin Sorunu" diyerek, problemin ismini bile yanlış koyuyoruz! Çözülmesi gereken sorun "Filistin Sorunu" değil, "İsrail Sorunu!" Filistin'e gıda - ilâç yardımları, bağış toplamalarla falan; çözümü geciktirmenin, zulmü uzatmanın bir mantığı yok! Bu yardımlarımızla  Filistin'deki mazlûm kardeşlerimiz daha semiz ve sağlıklı olsun ki, İsrail bir dahaki sefere onları daha semiz ve sağlıklı olarak mı öldürsün istiyorsunuz!?

 

Mitingler, boykotlar, facebook'ta paylaşmalar devri biteli çok oldu; şimdi icraat zamanı! Söylediklerimizin blöf olmadığını gösterme zamanı! Yoksa devletler dengesinde etki ve ağırlığı olmayan bu kuru gürültüler ancak belki bizim vicdanımızı rahatlatır ama çözüm burada değil!

 

İsrail'in katliâm ve şiddetine, şiddetle karşılık verilmesi; yerine getirilmezse herkesi mes'ûl ve günahkâr yapanbu farzı, bir devletin başlatması farzdır! Çünkü bu konuda devletlerarası bir oybirliği sağlamak mümkün olmadığı gibi; oyçokluğu beklemekte gerçekçi değildir!

 

Binniyet veya bilkuvve, hatta bilfiil destekleyecek; en azından sükût ederek veya çekimser kalarak,yani desteklemese bile kösteklemeyecek, müslim - gayrimüslim bir sürü devlet veya hükûmet olacaktır. Devletlerden çok daha fazla sayı ve çeşitte, kendi halklarıarkamızda olacaktır! Şu anda yangını başlatacak bir kıvılcım, ilk adımı atacak bir önder beklenmektedir! Suyu taşıracak o damla beklenmektedir! Zulüm arttı ve uzadı; herşey inceldiği yerden, zulümse kalınlaştığı yerden kopar!

 

Tarihte fetih amacıyla yapılmış savaşlardan bile daha geçerli nedenlere dayanan, yani en haklı savaşlardan biri olacaktır bu savaş!Çünkü fetih veya işgale gitmiyoruz; 65 küsur senedir devam eden ve başka çözüm yolu kalmamış katliâm, zulüm ve işgali engellemeye gidiyoruz! Savaş ve insanlık suçlularının, mahkeme önüne çıkması ve cezalandırılması için gidiyoruz! Savaşın meşru ve hatta zorunlu olduğu yer - zaman burasıdır! Ortada zaten bir barışta yoktur! İsrail zaten buraya girerek, savaşı başlatmıştır! Barış için bir neden de bırakmamıştır!

 

Artık birilerinin bizi tembellik ve uyuşukluk uykusundan uyandırması ve dünya sevgisiyle orantılı ölüm korkusundan kurtarması gerek! Su üzerindeki saman çöpleri gibi dağınık olmaktan kurtulup, üzerimizdeki ölü toprağını atmamız gerek! İmanın en aşağı derecesi olan "kalben buğz"dan, dilimizle uyarı ve ihtar; ardından hemen el (kuvvet'le) engellemeye; yani 65 senedir yaptığımız ihtar - kınama ve tehditlerimizin, blöf ve kuru lâf olmadığını göstermeye terakki etmeliyiz artık! Yoksa sesimizin - sözümüzün, kalabalıklarımızın te'siri olmaz ve zaten yok!

 

"İsrail'e ne zaman giriyoruz?" derken, burada ne diyorum?!: Hiç değilse "kötüler" kadar cesur olalım diyorum! Kötülerin girdiği tehlike, aldığı risk ve gösterdiği cesaret kadar; "iyiler"in de en az onlar kadar cesurolması gerektiğini hatırlatıyorum! Bu "pasif iyiler" sayıca çok olsa bile, terazide hafif gelmeleri; "kötüler"in ağırlık ve gücünü arttırıyor diyorum! Yani "hiçbir şey yapmayan iyi"nin iyi olmayıp, kötü olduğunu; çünkü kötülüğe engel olmamakla; indirekt olarak kötülüğe yardım ve destek verdiğini göstermeye çalışıyorum! Sadece kuru söz, bedduayla değil; İbrahim Âleyhisselâm'ın atılacağı ateşe su damlası taşıyan karınca misali; amel ve icraâtımızla da, tarafimız ve tavrımızı gösterelim istiyorum!

 

Herkesin, müslüman olan - olmayan herkesin ağlaşmayı kesip, harekete geçmesini; kendisini samimiyet testinden geçirmesini istiyorum! En aşağı İsrail kadar da'va ve sözümüzde, samimî ve sadık olmamızı istiyorum!

 

Evet sadece dille dua ve gözyaşı, eylem ve miting, boykot ve lânet zamanı geçeli çok oldu! Rabbim çalışana verir, samimî olana verir! Susamış insanın suya duyduğu iştiyak ve ihtiyaç gibi, isteğinde samimî ve içten olana verir! Yani dilde olan değil, içte ve istidatta olan duayı kabul eder! Yoksa kuru kuru kimse"ben müslümanım"veya "iyi insanım"diye oturduğu yerden torpil beklemesin! Şu ânda samimî olan ve çalışmakla bunu gösteren bir avuç İsrail, buna en iyi örnek!

 

Yazımın sonunu Kur'ân-ı Kerîm'de bildirilen bir olay ve haberle bağlamak istiyorum ki; belki o Âyetlerin bağlı olup, döndüğü mevkiye bu Yazı da bağlanıp, yükselir; bağlı olduğu yerin rezonansıyla ihtizaza gelip, hareket ve bereket kazanır! Kitabımız'da geçen, meleklerin:"Kan dökecek ve fesad çıkaracak insanı niçin halife yapıyorsun, bunun hikmet - illetini anlamadık?" suâline, bu dünya'dan da: "Ama bu fesada engel olmak isteyen bizim gibi insanlar da olacak!"cevabını gönderebilmek için,bütün bayramlar - şenlikler iptal! Haydi bismillâh!...